Belhanda gibiler!

Olay, Amerika’da bir süpermarkette geçiyor. Alışveriş yapmakta olan bir müşteri, market çalışanına, yarım kivi almak istediğini söylüyor. Bunun mümkün olmadığını söyleyen tezgahtar, müşterinin ısrarları sonrasında tartışmaya başlıyor. Tartışma, kavga halini alınca, tezgahtar, müdürün odasına çıkıyor ve durumu anlatıyor:

- “Müdür bey, aşağıda hayvanın biri ısrarla yarım kivi satın almak istiyor...” Müdürün kaş göz işaretleriyle uyardığı tezgahtar, o müşterinin arkasında olduğunu anlıyor ve sözlerine şöyle devam ediyor: - “Müdür bey, işte bu beyefendi de, o kivinin diğer yarısını satın alarak bize yardımcı olmak istiyor.”

Müşteriye yarım kiviyi vererek yolcu ediyorlar. Müdür, tezgahtarın pratik zekasına hayran kalıyor ve onu bir kez daha odasına çağırarak tebrik ediyor: - “Tebrik ederim, çok zekice davrandın. Durumu gerçekten de çok iyi idare ettin. Nerelisin sen?” Tezgahtar teşekkür ediyor ve yanıt veriyor: - “Brezilyalıyım efendim...” - “Amerika’ya neden geldin?” - “Brezilya aslında çok da cazip bir ülke değil efendim. Çünkü orada çok fazla seçeneğiniz yok. Ya futbolcu oluyorsunuz, ya da fahişe...” Müdür biraz şaşkın bir şekilde tezgahtarı yanıtlıyor: - “Biliyor musun, benim karım da Brezilyalı...” Tezgahtar ani bir refleksle durumu toparlıyor: - “Öyle mi efendim... Yenge hangi takımda futbol oynuyor!”

Yetenek elbette çok önemli, fakat ben zeki futbolcuları daha çok severim. Zekasını kullananları, pratik düşünenleri, her problem için çözüm üretebilenleri... Mesela Alex de Souza gibi... Mesela Gheorghe Hagi gibi...

Kırmızı kart gördüğü o pozisyonu defalarca izledim ve son kararımı verdim. Belhanda gibiler sadece futbol oynar. Futbol hayatları bittiğinde de bir daha konuşulmazlar. Alexler, Hagiler ise üzerinden yıllar bile geçse hep anılırlar. Çünkü onlar yeteneklerini zekalarıyla birleştiren, iş ahlâkı yüksek olan, futbola para kazandıran bir iş olmaktan daha çok tutkuyla yaklaşan yıldızlar... Belhanda gibiler, onların tırnağı bile olamazlar...