Sırtı yerden kalkmaz

Türk Silahlı Kuvvetleri’nin tatbikat veya harekâtta kullandığı işaret ya da aydınlatma fişekleri vardır. Alan aydınlatmada ya da yer bildiriminde kullanılır. Aynen o misal kalemimle köşemde art niyetsiz ve önyargısız spor yazıp çiziyorum. Ardından da ne mesafe alınmış, ne kadar alan aydınlatılmış, ne neticeye ulaşılmış diye izlemeye koyuluyorum. Yani uyarıp öneride bulunduğum uygulayıcıya bir süre veriyorum.

Spora kim ne katkı yaptı?

Peşinden başta spor bakanlık çalışanlarından, sporcu teknik adam ve antrenörden yüzlerce telefon alıyorum. Şikayet dinleyip değerlendiriyorum. Attığımız taş ürküttüğümüz kurbağaya değmiş mi? Kim samimi, kim yalandan pedal basmış? Olumlu ya da olumsuz tepki alınmış mı? Sonucunda spora ne kadar katkı sağlanmış? Onu ölçüyorum.

Gönül adamı-Sözde spor adamı

Tespitim o ki; Türk sporunda iki adam tipi ile muhatabız
1. tip adam: Bizi ciddiyetle takip ve takdir eden gönül ve spor adamı.
2. tip adam: Hasbelkader sporda makamlar yakalamış, sadece titri itibariyle sporda önlerde, sportif bilgi ve görgü itibariyle ise birileri ile kantara çıkma eksikliğini hep hissedip, ezgin kalmış sözde spor adamı.

Bir arpa boyu yol alamıyor

Hakimiyet kimde? Elbette ipi elinde tutan makam sahibi ikinci tipte. O vakit ne oluyor? Kazanç, ürün ve başarı yerine popülizm hakim kılınıyor. Sporda sırt yerden kalkmıyor. Adam makamda diye, bilen bildiğini söylemiyor.”Doğru olan değil hoşa giden”!söyleniyor. Hasılı Türk sporu bir arpa boyu yol alamıyor. Bize kızıyor ve inanmıyor olabilirsiniz. “Ya işi ehil olmayana verdiğinde kıyameti bekle” diyene... Ona da mı inanmıyorsunuz? O halde işiniz rast gelsin....