Aslan'a şans yardım etti

Maç öncesinde yaşananlar karşılaşmanın önüne geçti, hatta 90 dakikaya büyük etki etti. Bana göre Galatasaray’lı futbolcular da bunu biraz yanlış anladılar ki, maç boyunca zıp zıp zıpladılar, mücadele etmediler, her attıkları pası rakibe verdiler. Sahada ileriye değil geriye ve yanlamasına oynayan, çabuk değil karınca hızıyla hücuma çıkan bir takım vardı. Buna kanatlardaki Kewell ve Arda da eklenince durağan bir futbol ortaya çıktı. Diyarbakırspor, ilk 4 dakikada iki net gol fırsatı kaçırdı. 11’de de Mendoza atılan ara pasını iyi değerlendirip, Gökhan ve Servet’i kafa kafaya vurarak topu ağlara yolladı. Golden sona gücünün bu olduğunu bilen ev sahibi takım, skoru koruma düşüncesine çok erken kapıldı.

İleride tek forvet oynayan Nonda’ya yardım gelmeyince Galatasaray pozisyon bulmakta bir hayli zorlandı. Ve ilk yarım saatlik bölümde Diyarbakır kalesine şut dahi atamadılar. Ancak 43. dakikaya kadar ne savunmada ne de defansta başarılı olabilen Sabri, skoru eşitledi. İkinci yarıya, oyunda gözükmeyen Arda’nın golüyle Galatasaray moralli başladı. Formayı zor bulup, kolay kaybeden Barış’a ise bir haller olmuş olmalı. Kısacası oynamadan kazanmak buna denir, ama her zaman papaz pilav yemez. Çünkü Galatasaray, dün akşam Diyarbakır’da sadece 2 pozisyona girdi ve ikisini de gol yaptı, açıkçası biraz ballıydı.