Tutunamayan Burak'tan Tutulamayan Burak'a...

✓Burak Yılmaz ilk geldiğinde Gökhan Ünal’ın bonusuydu.
✓Burak Yılmaz bu kez mali açıdan da hak ettiği şekilde geldi.
✓Burak Yılmaz’ın ilk gelişinde kafalarda soru işareti değil, ünlemler, üç noktalar vardı.
✓Burak Yılmaz’ın gelmesiyle bu kez rakiplerin kafasında ‘Onu nasıl durdururuz?’ soruları ve ‘Yandık’ ünlemleri var.
✓İlk geldiğinde bir stili yoktu. Onu bunu iyi yapar diyebileceğiniz şeyler yani.
✓Şimdi kafa vuruyor, ayak içi müthiş, frikik bile atabilir.
✓İlk geldiğinde kimseyle bir gönül bağı yoktu, hatta İstanbullu Burak gözüyle bakılıyordu.
✓Dönüşünde ise Oflu, Beşirlili, Maçkalı Burak gibi karşılandı.
✓İlk geldiğinde tutunamayandı.
✓Şimdi tutulamayan.

Başkan Usta’nın yeni cangılla sorunları

Başkanım siz bambaşka bir mecradan geliyorsunuz, kabul etmeniz gerekir.

✓Başkanım geldiğiniz profesyonel iş yaşamında bir liyakat var, işini iyi ya panla-yapmayanın ayrılması esası var, para alandan işinin karşılığını bekleme şartı var, ödül-ceza var. Bu cangılda ise du rum bambaşka başkanım. Saydıklarımın daha fazlası yok!

✓Sizin ne kadar zeki, işbilir ve başarılı olduğunu takd ir benim işim değil, gerçekler ortada. Bu cangılda ise herkes her şeyi bilir. Siz de insanları ve sistemi tam
çözdüğünüzü sandığınızda yanılırsınız başkanım.

✓Başkanım siz pek alışkın değilsinizdir koca koca insanların, büyük soyadlarının, dev kurumları yönetenlerin size söylediğini 2 metre sonra inkar etmesine. Burada alası va rdır başkanım.

✓Bu cangıl en yakınınızdakini bile sorgulamayı, onun ne dere ce kandırılıp-kandırılmadığını sorgulamanızı, yani kontrol mekanizmasını 3’e 5’e katlamanızı gerektirir. Ya ni gölgenize bile beni mi takip ediyor acaba diye sormayı.

✓Burada bilinmeyen, adı olmayan bir çok kurum, kuruluş var başkanım. Adı yoktur, sanı yoktur ama etkisi çoktur. Çünkü buralar biraz da şahsi tatmin mekanlarıdır başkanım. Yo ksa kulüplerini ne hallere soktuğu belli kişiler hatalarının yüzde 5’ini bile yapsa babası dahi kapının önüne koyar başkanım.

Tribünler yine mesajını verdi

Daha önce de yazmıştım yanlış hatırlamıyorsam...

Bir Denizlispor maçıydı, hoca da Lazaroni. Trabzonspor maçı kazandı ama öyle kötü bir oyun oynadı ki, tribünler hadise çıkardı. Skoru ekrana koymayıp tribünlere zum yapsanız anlayacağınız tek şey ev sahibinin büyük bir hüsran yaşadığı olurdu. Hatta o karşılaşmadan sonra Lazaroni gitti, gecenin rakipteki kahramanı Mustafa Keçeli Trabzon’da kaldı falan filan. Özetle Trabzonspor taraftarının skora ve sevinmeye odaklı olmadığının benim zihnimde kalan önemli örneklerinden biriydi o gece. Üzerine kaybettiği maçlar da izledim, takım defalarca çağrılıp alkışlandı. Siyaset ile çok iç içe bir şehir Trabzon ve dolayısıyla Trabzonspor. O nedenle de siyasi bölünmüşlükler yaşanabiliyor. En çok da sahadaki takım konsantrasyonu yeşil zemine kaydıramayınca. Konya maçını kaybedebilirdi de Fırtına ama eminim ki alkışlanacaktı. Çünkü her oyuncusu mücadele etti, elinden geleni yaptı. Destek de bu yüzden 90 dakika devam etti, özetle tribünler yine mesajını verdi.