Trabzon'un tekrarı

Trabzonspor’un Bursa performansı aslına bakılırsa bir dizi tekrarı niteliğindeydi... Çünkü yönetmeni aslında ‘oskarlık’ işler yapsa da ‘lobisi’ pek iyi olmadığı için ‘altın kozadan’ ileri gidemeyen Şenol Güneş olan Bordo-Mavililer, reklam sınıfındaki zorunlu oyuncu değişiklikleri dışında bir makine düzenini tutturmayı uzun süredir başarıyorlar. Bazen düşenler oluyor, kimi anlarda bireysel çıkışlar yaşanıyor ama asıl olan ‘takım oyunu’, sürekli direniş, hataya zorlayan baskı hep korunuyor. Bu takım yenilmez demek tabi ki abartılı bir iddia ama görülen o ki, 5-6 oyuncusu yerlerde sürünmediği, rakibi en az Trabzonspor kadar mücadele etmediği sürece Karadenizliler bu seriye devam eder.

Hakkını teslim etmek gerekir ki, Ersun Yanal’ın temelini atıp, yönetimin en ciddi yanlışı ve zaman kaybı olarak kabul edilebilecek Broos’un bozduğu takımı tamir eden ve ‘ruh’ veren Şenol Güneş’in bundan sonraki işi sanılanın aksine biraz daha zor olabilir. Zira, büyük maç fobisinden kurtulan Trabzonspor’un ‘sıradan maç’ sıkıntısını aşıp aşmadığı ilk yarının kalan periyodunda görülecek. Rakipler kadar bir başka tehlike de kentteki kongre kulislerinin artması olacaktır. Eğer, değil ağzıyla zihin gücüyle bile kuş tutsa Ay-Yıldızlı formayı en azından bu dönemde giyemeyeceği kanıtlanan Serkan’dan, bazen ‘psikopatlığı’ abartsa da Engin’in çıkışından, Jaja’nın resitalleri, Selçuk’un muhteşem işlerinden çok, yeni ‘yıldız’ yöneticiler konuşulursa vay o Trabzonspor’un haline demek hiç yanlış olmaz...

Bitirmeden Bursa’dan da bahsedelim. Şampiyonlar Ligi’ndeki ‘stajyer’ durumundan mı bilinmez ama Bursaspor’un kimyası bozulmuş, çok da belli ediyorlar. Zaman zaman saha kenarında, kimi anlarda sahada öyle kareler oluştu ki, yakın geçmişte zirveden düşüşe geçen Sivasspor’un ‘psikolojik hali’ akıllara geldi. Bu durum seyirciyi de gerer, baskıyı da körükler.