Sistem sancısı

Stat hayli formda, hatta takıma oranla daha motiveydi! Takımı olabildiğince, zaman zaman umut vermeyecek işler yaptığı anlarda bile destekledi Bordo-Mavililer. Ancak etkileri bir yere kadardı, normal.

Defans hattı ise son haftalardaki gibiydi. Evet, ligin en ez gol yiyen takımıydı Trabzonspor ama belki en çok pozisyon veren ekiplerinden biri olmuştu son dönemde. Onur’un ekstra işleriyle değişmiyordu denge. Ceza sahası ve dolaylarında çok topla oynama izni verince Bursa’ya onlar da kesti cezayı şaşırtmayacak bir pozisyonda.

Şenol Güneş’in tercihlerine gelince. İdeale belki de en yakın kadroyu oynattı, yaptığı ‘kurtarıcı’ değişiklikler de zamanlama olarak son derece mantıklıydı. Ancak tıpkı Janko’nun ilk kez oynadığı Mersin maçında olduğu gibi takım yine Avusturya’lı golcüyü bulamadı, karşılaşma da onu arama çalışmalarıyla geçti. Kah buldular Janko indirdi, cılız ataklar oldu, kah stoperler bile topu Janko’nun kafasına dokundurmanın puan olduğunu sanarak şişirdikçe şişirdi.

Janko ile değişen ve yeniden yapılanan hücum sisteminin sıkıntılarıydı bunlar. İşte o yüzden onun ne kadar çok dakika alırsa Trabzon’un o kadar çabuk bu sistemi oturtacağı iddiasını savunuyorduk. 1-2 maçta olmaz. Buna rağmen ısrar edilmesi gereken bir kurgu olduğu muhakkak.

Bursa’nın da hakkını vermek lazım. Janko’ya da, alternatif akınlara da iyi tedbirler almışlar. İlk yarıda belki tutamadılar ama Sapara’yı da yormayı başarıp Fırtına’yı kilitlediler, hak ettikleri bir 3 puanla evlerine döndüler.