Sevinilir mi!

Tabi ki her sorunun olduğu gibi bunun da bir yanıtı vardır ama ne kadar mantıklı olur, tartışılır.

Janko’nun isminden dolayı bir takıntı durumu değil bu. Sadece oyun içinde ‘asıl forvet’ eksikliğini o kadar çok hissetti ki Bordo-Mavililer, pozisyona yaklaşan tüm oyuncular kendince bir çözüm üretme arayışına girdi. Ya şut attılar ya da zorlama akınlara imza attılar. İlk bölümde hücum bölgesinde Sapara, savunma hattında ise Bamba fark yaratan isimler oldu. Fenerbahçe gibi her an skor ve sürpriz iş üretebilecek futbolculara sahip bir rakip karşısında kalabalık ve çok hareketli bir defans anlayışını benimseyen Fırtına’nın bu konuda ev sahibini iyi kilitlediğini söylemek mümkün.

İkinci bölümde beklendiği gibi Fenerbahçe organize olamasa da daha iştahlı, Trabzon aynı anlayıştaydı. Ancak yenilen baskı ve hücum hattında top tutamamaktan dolayı savunma aksaklıkları arttı. Yine Bamba hayati müdahaleler yaparken, ona Onur da ayak uydurdu. En büyük farkı ise Olcan yarattı. Tamam, asıl işi değil belki ama girdiği pozisyonları gol yapmak için bir kaç idmana çıkmış olmak bile yeterdi. Fenerbahçe’nin geri dönüş zaafiyeti de göz önüne alındığında Janko biraz daha erken oyuna girse, o pozisyonların içinde olsa acaba ne olurdu diye de düşünmeden edemiyor insan... Evet, Kadıköy’de 1 puan başarısızlık sayılmaz ama dün gece için aynı şeyleri söylemek ne kadar teselli eder bu da bir başka nokta.