Nostalji!

Trabzonspor arada bir nostajli yapmaya, geçmiş sezonlara, ligin ilk yarısına dönmeye bayılıyor... Dün Kayseri’deki Bordo-Mavi görüntü, ne kaybetmesine rağmen alkışlandığı son haftalardaki performansıyla ne de genel deplasman formuyla örtüştü. İdeal sayılabilecek 11’i oturmasına, oyun formatında büyük gelişim sağlanmasına rağmen Ersun Yanal’ın ekibi dün her yönüyle tanınmayacak haldeydi. Ne savunması savunabildi, ne orta sahası üretebildi, ne golcüleri işini iyi yapabildi.

Hiçbir işi yapamadılar

Evet, Trabzonspor pozisyon veriyordu ama dünkü kadar değil. Evet, Trabzonspor orta sahası aksıyordu ama biri çıkıyor yükü sırtlıyordu. Evet, Trabzonspor forvetleri değişken bir performansa sahipti ama biri atmasa diğeri yapıyordu. Bunların hiçbiri olmadı dün. Kaybettiği maçlarda bile vasat üzerinde en az 5-6 oyuncu sayarken, dün vasata yakın futbolcu sayamıyorsak bunun alt yapısına bakmak gerekiyor. ‘Trabzonspor hedefsiz olmaz’ demekle bu iş bitmiyor gerçekten de. Buna en iyi örneklerden biriydi dün gece. Sportif hedef tükenmeye yakın olsa bile bu formayı giyen oyuncuların en azından o seviyede kalmak için bir şeyler yapması gerekiyor. Sonuçta maç başları, taksitler, takımın ligdeki anlık konumuna göre değişkenlik göstermiyorsa futbolcuların da ‘işlerini yapmama’ lüksü yok diye düşünüyorum.

Üstelik Adanaspor’a karşı

Adanasporlular darılmasın ama tüm bu negatif tablo ligde küme düşmesi kesinleşen ilk takım olan Adanaspor karşısında yaşandı. Dün gece özelinde değil, zaten genel anlamda da biraz daha yetenekli isimleri olsaydı buralarda olmazlardı.

Kalan maçlar prestij

Trabzonspor, dün gece itibariyle zaten bir umut şeklinde kovaladığı Avrupa hedefinden çok büyük ölçüde uzaklaştı. Artık kalan 3 maç, ki bunlardan bir tanesi ligin lideri Başakşehir diğeri de ezeli rakip Fenerbahçe ile olacak ki, gerçek manada Trabzonspor’un prestij karşılaşmaları hepsi.