Ne çözüm ama...

Öyle ya, bir öncekiler tutmamıştı ama bu kez mutlaka olacak, tam isabet sağlanıp yeni oyuncular hemen takımlarını sırtlayıp kurtaracaktı. Bu sözde doğru (!) Trabzonspor için de konuşulmaya başlandı. Evet eksikler şüphesiz var bu takımda ve giderilmeli ama tek yolun transfer olduğunu düşünmek ve sorunların temeline inmeden yine para saçmaya çalışmayı, moral bulmak için alış-veriş yapmaya koşan insanların psikolojik durumuna benzetiyorum. Trabzonspor’un mevcut kadrosundaki unutulmaya yüz tutmuş oyuncuları ve yakın vadede kaybedilenleri alt alta sıralasak inanın bu icraatlara imza atanlar bile şaşırır. Orta sahada sorun var, teknik adam yok, top yapamıyor deniyor... E oraya Marcelinho alındı, şimdi daha iyisi mi alınacak sanki! Madem öyle bir sorun vardı Adem Koçak niye gönderildi? Szymek niye suyun akışına bırakıldı... O değil miydi, yakın geçmişe kadar bu takımın en iyisi... Bu sorular inanın her mevki için ayrı ayrı, isim isim sorulabilir... Ama önemli olan bu soruların yetki sahibi insanların da kendi kendine sorması. Taraftarı elbette en çok transfer heyecanlandırır ama ‘isabetli’ olanı... Kimsenin Musampa’dan heyecanlandığını sanmıyorum. Trabzonspor’un önce mevcut dinamiklerini harekete geçirme zorunluluğu vardır. Dediğim gibi, ocak ayını kurtuluş olarak görmek ve yeni imzalara bel bağlamak yine işleri istenen şekilde rayına oturtamayabilir. Henüz yarıştan kopmayan bir takımdan, mevcut kaliteli bir kadrodan, mücadele edip, taraftarını stattan başı önde göndermediği sürece arkasında sürekli destek veren bir camiadan bahsediyoruz. Bunlar başarı için yeter de artar bile... Yeter ki doğru kullanılsın.