Nasıl kazanılmaz?

Stoperleriniz yıllardır Türkiye’de oynayan, attığı gollerin yüzde 70’i birbirine benzeyen Nobre’yi hiç tanımıyorsa, o Nobre de kendi klasiği 2 gol atıyorsa...

Sezon başından bu yana Burak Yılmaz’a hiçbir alternatif oluşturulamamış, onsuz hücum varyasyonları bir karışıklıktan ve anlık patlamalardan ibaretse... Kulübenizde son bir hamle için oyuna sokacağınız, yani yapacağınız 3. değişiklik için futbolcunuz yoksa...

Zaten kazanmanız tesadüf olur! Ve bu tesadüf de ya bir kere ya iki kere olur! Bu ruhsal ve fiziksel hal ile takım Play-Off’a kalsa ne olur kalmasa ne olur!

Trabzonspor’da bir gariplik olduğu ortada. Ne yorgunlukla, ne yoğun maratonla açıklanamayacak bir sorun bu belki de. Her birimde... Düşünülmesi, dönüp bir daha bakılması gereken işler var muhakkak. Bunlar için vakit de var potansiyel de üstelik.

Ancak... Şimdi her şeyi bir noktaya cirolamak yerine Alman hesabı yapmak şart! Yani herkes üzerine düşeni alacak, kimse sorumluluktan kaçmayacak. Daha önce bu anlarda hep kötü sınavlar veren Trabzonspor’un ileriye gitmesi için geriye bakması yeterli. Yoksa bu ruh hali korunur, kent koskoca bir toplantı salonu, mahalleleri de kulis olursa, o zaman Trabzonspor’un bu halleri bile aranır olur. Böyle anlarda hep büyüklerin hali rakiplerini eziyor, yaptıkları iş küçük kalıyor ama Mersin’i de unutmamak lazım. Eski Trabzonlular, Mustafa-Hasan işbirliği ile gelen güzel gol, Hasan’ın o gole üzüntüsü, Nobre’den maksimum faydalanmak, Ben Yahia’nın inceleri... Hepsi şıkdı, tebrikler.