Golcüsüz bu kadar

Maça geçmeden önce Trabzonspor’un kurumsal kimliğine yakışmayan bir sıkıntının sürdüğünü hatırlatalım. Trabzonspor’un bazı idmanlarda kapılarını basına kapatmasını anlarız ama kendini dünyaya kapatma hakkı yok. Tüm uğraşlara rağmen Janko’nun durumu ne, ne kadar yok, Colman’a yine ne oldu, Sapara nerede, bu hayati (!) bilgilere ulaşamıyoruz. Doğumgünü kutlaması, vefat ilanı sektirmeyen kulüp sitesi basına kapalı idmanlarda yaşananları, özellikle de böyle kritik bilgileri paylaşmak zorunda. Ama bu diyalog eksikliği artık çok can sıkıcı, saçma bir tavır halini aldı. Bu kulüpler kimsenin malı, kimsenin oyuncağı, kafasına göre kural uyduracağı yerler olmamalı.

Ve maç... Gençler önünde attığı gibi bu kez kalesinde şok bir gol gören Bordo-Mavililer, aslında çabuk toparlandı. Ancak ‘asıl golcüsü’ olmayan, golcü türetmeye çalışan her takımın yaşayabileği problemler yaşandı. Topu ceza sahasına getirmekte, hatta içine sokmakta zorlanmayan Trabzonspor, final vuruşlarında kaliteli ayakları gününde olmasına rağmen istediğini alamadı. Hücum etkinliği anlamında istikrarsızlık sebebiyle bir sistem oturmadığı sürece de bu tip bocalamalar ancak Gençlerbirliği maçındaki kadar sürprizler üst üste gelirse atlatılır.

Puan cetvelindeki konumu itibariyle kazandığı-kaybettiği her puanla zirve ya da dibe yaklaşan Trabzon’un en azından ilk yarıdaki oyunu bir golcüyle desteklendiğinde umut olabilir.