Yine sakin kalamadılar

Rehavet veya erken şampiyon olabilmenin yarattığı baskı... Trabzonspor’un son haftalardaki düşüşünün ana nedenleri bunlardı. Ve hepsini bir kenara bırakıp, her şeye yeniden başlamanın zamanı gelmişti. Üstelik bu kez Abdullah Avcı’nın kadrosu da genişti. Maça tempolu başladı Fırtına... Ön tarafta kalabalık kalıp, rakip savunma hattına ve özellikle de orta sahasına pres uyguladılar, çoğunlukla sekenleri topladılar. Ancak üretkenlik tarafında yine sıkıntı vardı. Visca, Peres’i çizgiye yönlendirdiği 1-2 pas dışında etkisizdi. Djaniny de dağınık gözüktü. Karagümrük merkezi iyi kapatınca, Bordo-Mavililer mecburen kenarları kullandı ve bu sezon hiç yapmadığı kadar orta yaptı. Bu denemelerin tamamında konuk ekibin savunması sağlam kaldı. İlk yarının son anlarında ise maçın başından beri kovaladıkları hızlı hücum fırsatını buldular. Yusuf’un Levent’i düşürmesiyle kazanılan frikiği Biglia şık bir vuruşla ağlara gönderirken, devreye 1-0 geride giren Trabzonspor’da sahada aranan isim belliydi: Nwakaeme...

Nwakaeme girince...

Abdullah Avcı, ikinci yarıya başlarken hem Nwakaeme hem de Abdülkadir Ömür’ü içeri attı. Nijeryalı yıldızın hücumdaki liderliğinde de Trabzonspor şampiyon gibi oynamaya başladı. 45-60 arası rakibini adeta boğan Fırtına, Hamsik-Visca işbirliğinin devamında Denswil’in asisti ve Hugo’nun golüyle skoru dengeledi. Dakikalar ilerledikçe iyice risk alan Bordo- Mavililer, Hugo ile 2’ye yaklaştı, aynı dakika içinde Karagümrük de Samed Onur’la direğe takıldı. Peres, Visca ve Nwakaeme ile net fırsatlar yakalayan ancak değerlendiremeyen Trabzonspor, uzatmalarda golü yiyebilirdi. Karagümrük’te Burak’ın kafası direkten dönerken, galibiyet hasreti 4 maça yükseldi. Evet kalan 5 haftada 4 puan şampiyonluk için yetiyor fakat hem taraftarların hem de Trabzonsporlu oyuncuların artık ‘sakin’ kalması gerekiyor. Bu telaşlı görüntü, Abdullah Avcı’nın gerçekleri ve bugüne kadar başarıyı getiren faktörlerle örtüşmüyor.