Allah'a emanet ol kardeşim

Arda’yla 17 yaşında PAF takımında oynarken tanıştık. O zamanlar takımın en popüler oyuncusu Arda değildi, ama kesinlikle en zekisi o idi. Hem sahada, hem saha dışında çok cesurdu. Kimse Arda’yı çok iyi tanıyorum demesin. Birinci derece akrabaları hariç, onu en iyi tanıyan kişi benim. Sesinin tonundan, yüzünün şeklinden ne hissetiğini anlarım. Arda Turan çok iyi bir Galatasaraylı. ‘Benim’ diyen Galatasaray taraftarından çok daha tutkuludur Sarı-Kırmızılı renklere. İlk sözleşmesini yaptığında, yöneticiler “Kaç para istersin?” dediğinde; Arda, “Ben Galatasaray’da para konuşmam, boş mukaveleye imza atarım” karşılığını vermişti. Vestel Maninaspor’a kiralık olarak gidip geldikten sonra 650 bin TL teklif aldı, ama o 180 bin TL’ye Galatasaray’da kaldı. Herkesin tartıştığı bir şey var, “Türkiye’de başka takımın formasını giyer mi?” diye. Onu karşı kıyıya itmediğiniz sürece Galatasaray’dan başka bir takıma gitmez. Deli doludur, zekidir ama içten içe çok duygusaldır Arda. Üzülse, yıkılsa bile tek başına ağlar. Kimsenin onu güçsüz görmesini istemez. Parayı herkes kadar sever, ama eli açıktır harcamayı herkesten çok sever. Paylaştığımız, ama yazamayacağım çok şey var. Liverpool deplasmanına giderken takım uçağında, “Gerrard’ın formasını al maç bitince, bana verirsin” dedim, “O benim formamı alsın ağabey” cevabını verdi. Kesinlikle ukalalık yapmıyor, ama kendine ne kadar güvendiğinin büyük bir göstergesi bu. Türkiye’de insanlar Arda’yı anlayamadı, onu kötü çocuk yaptı. Bu kadar genç yaşta böyle bir şöhret yakalayıp, şaşırmamak mümkün değil. Aslında en kolayı Arda’yı eleştirmek. Beni kızdırdığı zamanlar çok oldu, ama hep kardeşimdi. Elimden geldiğince yol göstermeye çalıştım, hep yanında olacağım. Allah’a emanet ol kardeşim.