Başakşehir'de Hatay resitali

Skrtel, Rafael, Bolingoli, Chadli, İrfan Can, Guiliano ve Visca...Sezon başında büyük hedefler için bir araya gelen bu yıldızlar topluluğunun hepsi sakat. Okan Buruk hiçbir zaman kafasındaki 11’i sahaya süremedi bu yüzden. Alternatif kadrolarla geçen Şampiyonlar Ligi ve sıkışan yoğun fikstürle bu çöküş kaçınılmaz hale geliyor zaten. Dibe vuruşun pik noktası ise yeni başlangıcın arefesi. Aykut Kocaman’ın lafıdır: Güçlü bir şekilde ayağa kalkmak için en dibi görmek gerekir bazen. Başakşehir de bunu Hatay karşısında adeta havlu atmış vücut diliyle yaşadı. Aykut hoca enkaz devralmıyor. Tanıdığı oyuncuların ağırlıkta olduğu şampiyon kadroyu yeniden fabrika ayarlarına döndürmeye geliyor. Bu sezon zaten kayıp ama gelecek yılın güçlü temellerini atma fırsatı olacak. Atacaktır da.

Sahadan izlemek güzel!

Maça gelince...Hatayspor yeter ki karşısında oynamaya çalışan bir takım bulsun. Geçiş ve bitiriş arasındaki atak sürati ve becerisi en tehlikeli takım. Diof’un 11’deki golü, Akintola ve Boupendza’nın ilk yarıda filelere giden penaltılarıyla resitallik bir 45 izledik. Başakşehirli oyuncular bizden daha şanslıydı. Çünkü resitali sahada izlediler. Diouf’la 57’de 4’ü bulmak, Boupendza ile 5’e gitmek böyle bir deplasmanda tarihi iş. Rayane Aabid, Traore ve Ribeiro. Bence bu ligin en iyi orta üçlüsü onlar ve bu sezonki başarının da en büyük mimarı. Kamara’nın kendi kalesine şık golüyle sahne kapandı. Alkışlar Ömer Erdoğan’a, kolaylıklar Aykut Kocaman’a...