Tolga'nın suçu

“Oyunda herkesin kendisine sırt döndüğü kişidir kaleci” der Sunay Akın. Tastamam böyledir kalecinin durumu. Arkasında güveneceği hiçbir takım arkadaşı olmayan, sözcüğün gerçek anlamıyla bir “yalnız adam”dır kaleci. Rakip takım taraftarının kimi zaman en galiz küfürlerini duyan, kendi taraftarının tepkisini anında algılayabilen, oyuna konsantrasyonunu bir an olsun kaybetme şansı bulunmayan, diğer tüm mevkilerin oyuncuları “kaçak güreşebilirken” bu konuda kredisi sıfıra yakın olan kaleciler... Nabakov’un deyimiyle “Yalnız kartal, tek adam. Kalenin değil, umudun muhafızıdır onlar”...

Futbolun vefasız olduğu söylencesindeki “vefasızlık” vurgusunun altı kırmızı kalemle iki defa çizilmiştir kaleci için. Tolga Zengin de bu duyguyu fazlasıyla yaşıyor, sevgisini de yergisini de abartılı gösteren bir taraftarın kalecisi olarak.

Söylentiler üzerinden dahi kellelerin koparıldığı bir imparatorluk geleneğinden bugünlere biraz farklı biçimde değişen linç kültürümüz var bizim. Ve maalesef ki bu linç kültürü, en fedakar /vefakar /cefakar olduğunu iddia eden taraftarın damarlarına da sızmış durumda...

Profesyonel olmak

Tolga güzellemesi yapmayacağım. Ancak kendisine küfür ve hakaret edilmesini de asla onaylamıyorum /onaylamayacağım. Hele hele “anneye küfür” gerekçesiyle cinayet dahi işlenebilen ve tahrik indirimi alınabilen bir memlekette, “o kadar para kazanıyor” gerekçesiyle hiç kimsenin hiç kimseye küfür etme hakkı yok.
Maalesef bizim futbolcular profesyonel olmayı milyon liralar kazanmak, lüks arabalara binmek, gösterişli bir hayat yaşamak olarak algılıyor. Dövmeleri tamsa, antrenmanlarını da eksiksiz yapıyorsa daha ne olsun ki. Karşınızda profesyonel!!!

Oysa profesyonel olmak başka bir şey. Tolga’nın ilk sezonundaki performansı o kadar beğeniliyordu ki, “Tolga’dan utanın adam gibi oynayın” diye tezahüratlar dahi yapılmıştı takıma. Ve muhtemeldir ki o zaman lehine bağıranlarla şimdi hakaret edenler aynı kişilerdir. Böyle de acımasız ve balık hafızalılar.

Birçok Beşiktaşlı’nın aksine Tolga’nın kötü kaleci olduğunu düşünmüyorum. Ancak onun tecrübesinde / kalitesinde / potansiyelinde bir kalecinin kritik maçlarda hatalı gol yedikten sonra dağılması, bir hatalı gol daha yemesi ve taraftar tepkisini bu kadar dert etmesi profesyonel olmadığının da göstergesi. Oysa ki, oyuncuların ilk görevi bunlardan etkilenmemek. Bu sebeple de duygularını içlerinde yaşamak ve böyle bir problemleri varsa bunu işin uzmanlarıyla (psikolog, yaşam koçu...) çözmek zorundalar. Çünkü ancak o zaman gerçek profesyonel olabilirler.

Günay'ın gözyaşları

İlk ağlayışında Günay’ı ben de destekledim; ancak 2, 3 olunca...Günay geçen sezon kaleye geçtiği Fenerbahçe maçının sonlarında yediği golden sonra ağlamıştı. Kimimiz üzülmüş, kimimiz kızmış ama saygı da duymuştuk bu duruma. Sonra lider başlayıp 3. bitirdiğimiz o 15 günlük yıkılış sürecindeki Konya maçında kornerden gol yediğinde yine ağladı. Ancak! Stephen King’in yazıp, Steven Spielberg’in yönetse bu kadarını hayal edemeyeceği o 15 günlük süreçte Günay’ın ağlamasını düşünemeyecek kadar şoktaydık. Önceki akşam Galatasaray maçında yediği golden sonra yine ağladı. Kaleden çıkışı Alman mentalitesi, ama ağlaması tam Türk işi. Günay’ın buna bir an önce çare bulması gerekiyor. Aksi takdirde 2 kere daha ağlarsa saygı görmeyi bırakın, dalga geçilir hale gelir. Bugün onu gökdelenin tepesine çıkaran taraftar da, gözyaşına bakmaz aşağı atar.

Zlatan çok konuşuyor

Ancelotti müthiş biri. Mourinho usta zeka. Guardiola adam değil! (PSG’li Zlatan Ibrahimovic)

Vurdu, gol oldu!

Sinan Engin: Fashion TV’yi alt yazıda son dakika haberleri geçtiği için izliyordum. Ahmet Çakar: Ha doğru. Angelina’nın çorabı kaçtı gibi.

Güle güle

Avrupa’dan ciddi teklifler var, yurtdışında takım çalıştırabilirim. (Yılmaz Vural)

Adam haklı

Beşiktaş komandasının sol cenah oyuncusu İsmail Köybaşı, Roberto Carlos kimin oynuyor. (Azerbaycan Televizyası)

Huyumuz kurusun

Türkiye ’de sağ olsun medya, istediği kadroyu kurup yayınlıyor. İstedikleri kadro olmayınca da bana kızıyorlar. (Beşiktaş Teknik Direktörü Şenol Güneş)