Zafer Bayramı

Anderlecht Fenerbahçe’nin yavaşlık ve hamlesizlik zaaflarını iyi analiz etmiş, ısrarla hızlı oynamaya çalışıyordu. Maçın ilk dakikalarında bulduğu şok gol, Belçika ekibi yerine bizimkileri panikletti. Kejo bitirici vuruşuyla Kadıköy ıslıkçılarını da tekzip etti
Tümer’in ayağının ince ayarı bozuk olmasa ya da Deivid’in geldiğinden beri başının bela kesilen direkler bir kez daha ortaya çıkmasa Devler Ligi’nin vizesi daha ilk yarıda onaylanabilirdi. Ancak sarı-lacivertli, pardon sarı-beyazlı kramponların gereksiz bir şekilde geriye yaslanma inadının bedeli çok ağır olabilirdi. Sivasspor maçındaki direkler, bu kez de kurtarıcı rolündeydi.
Deniz ve Deivid’in oyunun iki yönünü de mükemmele yakın oynarken, defanstaki yan top zaafları yine sırıtkandı. Fenerbahçe’yi aşırı ciddiye aldıklarını söyleyen Anderlecht başkanı ile teknik direktörü belli ki arayı bulamamış bu kez de fazla küçümsemişlerdi. Kontrolsüzce saldırırken, Rolex de Souza’nın sol kroşesiyle nakavt oldular.
Bu kadar teknik futbolcunun yer aldığı bir takımın, bir o kadar paslaşmadan uzak olması, sarı-lacivertli taraftarların kafasında cevabı olmayan bir soru işaretiydi.
Maçın bitimine 10 dakika kala umudu tükenen Belçikalı taraftarlar, Ulusoy kriterlerine iltica ederek, “belki tekrarlatırız” umuduyla sahaya girmeye çalıştı ama nafile...
Rengini kuruluş yılında Kuşdili Çayırını işgal eden papatyalardan alan Sarı-Beyaz forma, önündeki ilk büyük engeli aştı. Ancak çok daha zorlu geçecek grup maçları açısından pek da umut vermedi.
Umalım ve dileyelim ki, bas bas bağıran eksikler giderilip, gerekli transfer hamlesi yapılsın. Yoksa beklenen başarı sadece tesadüflere ve şansa kalır.
Oysa bu zafer taçlanmayı hak ediyor.