Sırp Ağrısı

Yazının başlığı Beşiktaş’ı olduğu kadar Fenerbahçe’yi de içeriyor. Şampiyonluk düğümünü çözen isim Süper Kupa’nın düğümünü de çözen adam oldu. Golü atana kadar Fenerbahçeliler’in ağrısıydı, attıktan sonra Beşiktaşlılar’ın ağrısı oldu. Bir nevi dejavu. İki takımın yabancıları da, Türkiye’den binlerce kilometrelerce uzaktaki bir başka ülkede oynanan maçta, tıklım tıklım dolu tribünler karşısında kesinlikle hayrete düşmüşlerdir. Garip bir zamanda, garip bir kararla, gurbetçilerin yaz tatiline çıktığı bir dönemde final oynatan garip bir federasyon. Sarı-Lacivert ‘logo krizi’ gölgesinde başlayan karşılaşmanın lokomotifleri Mehmet Aurelio ile Mehmet Yozgatlı oldu.Delgado’nun olmaz bir yerden, olmaz bir şekilde şimşek hızıyla vurduğu ve direkte patlayan şut dışında, ilk yarının hakimi Fenerbahçe’ydi. ‘İstenmeyen adam’ Deivid, sahanın en iyi ve en gayretli isimlerinden biriydi. Nitekim üç bant bilardo güzelliğindeki ilk gol de ondan geldi.Garanti ve risksiz futbolu yüzünden kendi tribünlerinde pek sevilmeyen Edu, beraberlik golünün mimarı gibiydi. Yozgatlı ısrarcılığı ve ortasıyla gelen Bobo golü de şapka çıkarılacak güzellikteydi. Roberto Carlos henüz formasına alışmakla meşgul. Dünya standartlarında tartışmasız faul ya da penaltı olan davranışların, Fenerbahçe lehine olduğunda bu ülkede gözü kapalı pas geçildiğini anlamasına hayli zaman var. Bu şaşkınlığı yüzüne olduğu kadar serbest vuruşlarına da yansıyınca, doğal olarak kendini rölantiye aldı. Buna rağmen ilk resmi maçında ilk sarı kartını da gördü. Fırat Aydınus’un ‘kıssadan Cisse’ mantığıyla yarattığı serbest vuruşta, Tello’nun müthiş vuruşunu kurtaran Serdar Coolbilge, Cisse’nin tamamlamasına da izin vermedi.İki takımın da tempolu, mücadeleci ve istekli futbolu bir final derbisine yakışan güzellikteydi. Maçın uzatmalara gitmemesi, Şampiyonlar Ligi’ne kalma mücadelesi veren iki takım açısından da sevindiriciydi. Sezonun ilk kupasını alan Fenerbahçe, 100. Yıl kolleksiyonuna bir yenisini daha kattı.Ancak iki takım da, şampiyonluktaki rakiplerine ciddi ciddi gözdağı verdi.Fenerbahçe’nin hava toplarına hakim, yıpratıcı ve tek vuruş özelliği olan bir santrfora olan ihtiyacı, bu maçla birlikte, ilk kez bu kadar çıplak biçimde ortaya çıktı.