İhtilalin eşiğinde

Adım adım koyduğu büyük hedefe doğru ilerleyen Fenerbahçe, devrimini sıçratacak bir kader maçına çıkıyor.
Çok zor, ama Londra’dan turla dönüldüğü taktirde, bütün eşiklerin kırıldığı altın sayfa olarak tarihe geçecek bu maç. Zico ve talebeleri, bugüne kadar zaten büyük iş başardılar. Ancak Moskova’ya bu kadar yaklaşmışken çok daha iyisini yapmak da kendi ellerinde.
Hep söyledik, bıktırma pahasına da olsa bir kez daha söyleyelim...
Maçı istatistikler, bütçeler, şöhretler, unvanlar, rakamlar değil, futbolcular oynuyor. Futbolda mucize ve sürpriz yoktur, 3 ihtimal vardır, her maç her sonuca açıktır. İlk maç da bunu ortaya koydu zaten.
Futbolun doğrularını rakibinden daha iyi yerine getirirsen, ondan daha fazla koşar, daha fazla mücadele eder, daha fazla yardımlaşır, daha fazla takım olabilirsen yenemeyeceğin takım yoktur. Chelsea’nin Fenerbahçe’den avantajlı olduğu tek nokta parayla ölçülmesi ve satın alınması mümkün olmayan şey; yani tecrübe. Tecrübe en acımasız, en pahalı, ama en iyi öğretmendir. Hatırlanmak istenmeyen sıfır puanlar, 6-2’ler bile Fenerbahçe’yi bugünkü gurura taşıyan önemli kilometre taşlarıdır. O günlerde rakiplerinin alayları karşısında pes edip kelle isteyenler dediklerimizi anlayamazlar.
Fenerbahçe her maçta iyi ya da kötü bir şeyler biriktirerek bu aşamaya geldi. Sürekliliğe inandığı için bugünlere ulaştı. Yenilerek, kazanarak, sevinerek, üzülerek.. Ama bütün bunlardan da dersler çıkararak bu aşamaya geldi.
Mesele, yıkılan köhnemiş kültürün üzerinde yeni bir kültür oluşturma, bunu genlerine kadar sindirip, alışkanlık, refleks ve yaşam biçimi haline getirme meselesidir. Misyonundan asla sapmadan, ama vizyonunun çıtasını çağın gerçeklerinin de ötesine taşıyabilme meselesidir.
Buraya kadar gelen süreçte camia içinde, tribünlerde, taraftarlar arasında ciddi zihinsel ayrışmalar ve buna bağlı çatışmalar yaşandı. Hâlâ azınlıkta olan inananlar, inatçı bir sabırla savunma halindeydi. Zaman, inananları haklı çıkardı. Peki sürekli mızmızlanıp homurdanan inançsızlar bunlardan ders almış mıdır; keşke!
İnşallah yarı finale de finale de uzanırlar, ama bugün Londra’da alınacak sonuç ne olursa olsun, bu gururu ve heyecanı yaşatan çocukların hepsi alınlarından öpülmeyi milyonlarca kez hak ettiler.
Futbolun melekleri de bu akşam onların yanında olsun...