Dersimiz Fenerbahçelilik

Bu kalın sopalar, hınçtan sıkılmış yumruklar, bu ihtimal muştalar, ihtimalin biraz da tüy kaldırıcısı olan bıçaklar, plato olarak seçilen Dereağzı idman sahası ve tedavi (!) için hedeflenen Fenerbahçe futbolcularının vücutlarındaki çeşitli bölgeler...Fotoğraflarınıza baktım, uzun uzun... Üstten baktım, yandan baktım, alttan baktım. Yaş 15, 16, 17, bilemedin 18...Gazeteler kimlik teşhisi de yapmışlar. Resimaltı olarak özetlemişler, bu hiç de medeni bir hal arzetmeyen eyleminizi...“Fenerbahçeli taraftarlar Fenerbahçe idmanını basıp, futbolcuları dövdüler” diye yazmışlar.Fotoğraflar anlatıyor ki, nüfus kağıdı yaşınız yanında Fenerbahçeli olma yaşınız 5, 6, 7 bilemedin 8...Kim yaptı sizi Fenerbahçeli? Sizi Fenerbahçe’ye tutkun kılan abileriniz, babalarınız, anneleriniz, akrabalarınız veya mahalleli büyükleriniz, Türkiye’de 80 yıldan fazla bir zamandır artık yıkılması mümkün olmayan bir kurum haline gelen Fenerbahçeliliğin prensiplerinden, erdemlerinden hiç söz etmedi mi?Çocuklar...Fenerbahçelilik büyük bir sevgidir, saygıdır. Fenerbahçelilik o kadar büyük bir sevgidir ki, her gün artan duygu birikimleri ile anıtlaşıp bugünlerin yıkılmazlık deyiminin yüceltmelerine oturmuştur.Fenerbahçelilik öyle büyük bir saygıdır ki, ona tutulanlar, onu bir hayat biçimi olarak kabul edenler, Fenerbahçeliliğin rencide olmasına, onun hırpalanmasına, hor görülmesine, en ufak boyun bükmesine asla tahammül etmezler.Çocuklar...Fenerbahçe, futbol tarihinde sizin çok yakışıksız ve de haksız şekilde protesto ettiğiniz durumlara dönem dönem düşmekten kendini kurtaramadı. Büyük depremler, endişe verici bunalımlar, aydınlığı gelmeyecek sanılan büyük karanlıklar yaşadı Fenerbahçe...İşte Fenerbahçe böyle durumlara düştüğünde, en büyük kahrı, en onarılmaz acıları çeken Fenerbahçeli taraftar oldu.Ne yaptı Fenerbahçeli taraftar o günlerde? Fenerbahçe’yi her uyandığı sabahlarda daha çok sevdi. Fenerbahçeli futbolcuya daha çok inandı, onun bunalımından çıkması için her türlü desteği verdi, kendi gözyaşlarını sakladı. Fenerbahçeli futbolcuya kendi kahkahasını sundu.Fenerbahçe’nin en göz kamaştırıcı şampiyonluklarında, Fenerbahçe’nin Türkiye’yi ayağa kaldıran zaferlerinde futbolcuların olduğu kadar, Fenerbahçeliliği en büyük inanç, en yüce değer, en kesintisiz sevgi olarak kabul etmiş, o ayrıcalıklı taraftarın rolü inkârsız bir düzeydedir.O sıkılı yumruklarınızı gevşetiniz çocuklar, kin tekrar Fenerbahçeli ele dönsün. O kalın sopaları bir daha kullanmamak üzere kış sobalarının ateşine veriniz. O elinizde olduğu söylenen muştaları, o bileklerinizden aşağıda sarktığı iddia edilen sivri bıçakları, bir çocukluk kabahati, bir toyluk dengesizliği olarak kabul edip, bir daha kullanmamak üzere hayatınızın aksesuar gardırobundan çıkarınız.Dereağzı’na koşunuz. Herkesi kucaklayınız, öpünüz, özür dileyiniz. Ebedi bir barış için onlara söz veriniz, yemin ediniz.Hem size şimdiye kadar eksik öğretilmiş, yanlış öğretilmiş Fenerbahçeliliği doğru olanla değiştirme imkânını bulacaksınız çocuklar...İslam ÇUPİ (01 Kasım 1996-Milliyet)