Dersimiz Carlos

Oyun içindeki her hareketi, her duruşu, her pozisyon alışı buram buram zeka ve tecrübe kokuyor. Hırsı, çabası, mücadelesi, kazanma isteği ve enerjisiyle parmak ısırtıyor. Takım arkadaşlarından şimdilik bir tek Alex onunla aynı dili konuşuyor. Özgüveni tüm takıma yansıdığında, arkadaşları onunla yan yana oynamanın gururu ve rahatlığıyla yetinmeyip, ondan bir şeyler öğrenmek için de çaba sarfetmeye başladığında çok şey değişir.
Sonuçları açısından hem CSKA Moskova maçı öncesinde moral bozukluğu yaratabilecek hem de ligde ağır hasar verebilecek bir maçtı. Yani psikolojik yükü hayli ağır bir maçtı. Buna rağmen bir yığın gol pozisyonu bulduğu halde, kolayı zora çevirdi Fenerbahçe. Kalesinde hiç pozisyon vermese de, son dakikalar yaklaştıkça taraftarlarına tırnaklarını yedirtti.
Kejo kendini o kadar ağır bir baskı altına almış ki; kariyerini yaratan meziyetleri bir yana, sıradan bir hamleyi bile yapamaz hale gelmiş. Bu kadar ağır eleştiriyi asla hak etmediğini düşünenlerdenim açıkçası.
Takımın gerçek kapasitesini ve yapabileceklerini eksiksiz görebilmek için farka erken ulaştığı ve rahatladığı bir maçı beklemek gerek. Aşırı dikkat yüzünden midir nedir, yine durarak ve yürüyerek oynadılar ama buna rağmen ilk 2 gollü galibiyeti aldılar.
Sarı-Lacivertliler, ‘süper’ olduğu ileri sürülen ‘lig’de kritik bir eşiği geçtiler. Umalım ve dileyelim ki; Moskova’da alacakları sonuçla, şeytanın bacağını ebediyen proteze mahkum ederler.