Bir terslik var...

Fenerbahçe ve Sivasspor aşırı sıcak ve ağır nem altında çıktı müsabakaya. Yiğidolar çok arzuluydu,Sarı Kanaryalar ise ıkına sıkına, lütfen oynuyor gibiydi. Herhalde kritik Anderlecht maçı yine mazeret olacaktı. Kötü oynayanı olmayan konuk ekibin sadece bir kötü niyetlisi vardı; Balili. Fenerbahçe’de Serdar Coolbilge, R.Carlos, Alex de Sonsuza ve Deivid mahşerin 4 atlısı gibiydi. Bu isimlerin dışında kalanların ürettiği kekemeliğe, Aydınus’un tuhaf düdükleri de eklenince futbolun da dili tutuldu. Anderlecht maçı öncesi sarı-lacivertliler bildiklerini de unutan, kendilerini, yeteneklerini, formalarını vehedeflerini inkar eden acemiler mangası gibiydi. İki mutlak golü engelleyen Saracoğlu direklerini ve defansın ikram ettiği duran top faciasını ıskalamayalım. Futbolun adaleti olsaydı, dünkü maçı Sivasspor 3-1 alırdı. Tribünler kahır mektubu yazarken bir terslik oldu. Kejo Carlos’un, Carlos da Kejo’nun rolünü çaldı ve Fenerbahçe ‘oh’ dedi. Sarı-Lacivertliler’in özellikle orta sahası tel tel dökülüp ‘SOS’ verirken, diriltecek bir takviye isteyenler, 89’a kadar beklemek zorunda kaldı. Sahadaki takımın pırıltısızlığı ve umutsuzluğu tribündeki koşulsuz desteğin askerlerini bile bezdirdi. Fenerbahçe bu olmaz, olamaz, olmamalı. Hiçbir mazeret bu tuhaflığı haklı kılamaz. Geçen hafta G.Antepspor karşısında mücadelesiyle alkışlanan takım ile bu haftaki takımın bir sentezi bulunmalı. Birinin ruhu diğerine transfer edilmeli. Özetle dün gece durum kurtarılmış olsa bile ayıplı futbol sınıfta kaldı.