Asıl güzellik

Kombinelilerin bile çoğu ‘çeyrek yüzyıl’ hasretini hiçe sayıp, maça tenezzül buyurmamış. Medya doldur-boşaltlarıyla ‘yuhlar alemi’nde gezinen infazcılar için de hiç cazibesi olmayan bir karşılaşma ne de olsa...
Buz soğuğunda, sımsıcak soluklar; tribündeki çocuk bolluğu... Kulübün geleceğini garanti altına almak için yırtınan, sırf bu nedenle de yıpratılan Fenerbahçe Kulübü bebeleriyle, minicik çocuklarıyla, eşleriyle, sevgilileriyle gelenlere teşekkür mesajı yayınlamalı...
Çünkü tribünde büyüyen/büyütülen bu çocuklardır ve yanlarındaki annelerdir kulübün asıl geleceği... Her türlü politikanın, ince hesabın tamamen dışında, üstlerindeki lisanslı ürünlerle, katıksız sevgi ve coşkularıyla...
Ne diyordu A.Kadir ‘Çiçekleri Umudumuzun’ adlı şiirinde: Çok olun, çocuklar, çok olun/Yüzlerce olun, binlerce olun, onbinlerce.../ Daha çok olun, daha çok olun/ Yapraklar kadar, balıklar kadar çok olun!
Çocukların tribünlerdeki varlığını tehdit eden şiddet ve korku rantiyelerine inat, onları olabildiğince çoğaltmak ve güvenliğini sağlamak için en cazip koşulları hazırlamak zorundadır, yönetim...
Fenerbahçe istediğini aldı ama özellikle ilk 25 dakika kış uykusu mahmurluğundaydı. Baskı ve gerilimden bu kadar uzak maçta bile, kırılgan ve kopuk yapı ile rakibe pozisyon verme hastalığı sırıttı. Sonuç iyi, sorunlar bâki!
Fenerbahçe, Devler Ligi’ne doğrudan katılma ve en az 10 milyon Euro kazanma hakkına zar atmak istemiyorsa, mücadele, yardımlaşma, hırs, ciddiyet ve oyun zekâsını, en az ‘iki vites yukarı’ çekmeye mecbur.
Trabzonspor maçından başlayarak, en küçük rehavet bile, rekabeti en beklenmedik zamanda yerle bir edebilir çünkü...