Gaziantep'ten müthiş final

Ligde kalma şansını son maça bırakmak risklidir. İyi takım ya da kötü takım olmak da farketmez. Şanslı olan veya şansını iyi kullanan kümede kalır.

En büyük tehlike “Biz iyi takımız” söylemidir. Takımın abi futbolcuları bu lafı çok telaffuz ederler. Lig sıralamasındaki yer unutulur.

Birinin onlara “Düşmeme mücadelesi yapanlar iyi takım değillerdir” gerçeğini söylemesi lazımdır. Bu söz genelde söylenmez. Söyleyen dostlar ise kötü olur, uzaklaştırır. Ve köklü kulüplerimiz göz göre göre düşerler. Gaziantepspor bir kaç yıldır uçurumun kıyısında. Ve bu durum Güneydoğu temsilcisine hiç yakışmıyor.

Gaziantep’in düşme potasında kalmasının öncelikli sebebi gol yollarındaki beceriksizlik. Skora gidemediklerinden maç kazanmakta zorlanıyorlar. Oysa etkili forvetleri de var. Larsson’un hareketli futbolu rakipler için tehlike. Son pas ve vuruşlarda etkinliğini artırsa takıma katkısı büyük olacak. Bu performansıyla yetinmemeli. Potansiyeli olmasa zaten ilk onbir oynayamaz.

İşini şansa bırakanlar...

Chibuike adam geçmede çok becerili. Ancak kollektif oyunda eksikleri mevcut. Boşa çıkmak, verkaç ve defans arkası koşular gibi modern futbolun gereklerini göz ardı etmemeli. Bireysel yetenek tüm sorunları çözmez. Kollektif oyun futbolun olmazsa olmazıdır. Habibou’nun fiziksel gücüne laf yok.

Ancak oynadığı mevki için son vuruş becerisi gerek. Kırmızı-Siyahlılar yeni sezonda mutlak bir golcü bulmalı. Aksi takdirde sıkıntılar hiç bitmez. Son maçı evde oynama avantajını iyi kullandı ve kümede kaldı. İşini şansa bırakanlar ise seneye bir alt ligde mücadele edecekler.