Derbi keyfi

Özlemişiz. Bir şehrin iki takımı olarak maça koşmayı ve rekabeti sahaya bırakıp, stadı paylaşmayı özlemişiz. Tribünde fazla olmayı değil de dost kalmayı tercih eden iki nadide kulübümüzü de kutluyorum. Dilerim bu iyi niyetli başlangıç, Süper Lig’e birçok İzmir takımının çıkmasıyla son bulur. İzmirimiz’e de yakışan budur.

Çakır, ‘buradayım’ dedi

Maça hızlı başlayan taraf Göztepe. Gökhan Karadeniz’in deplaseleri, topun olduğu yerde çoğalmayı sağladığından Sarı-Kırmızılılar’ın atak girişimleri daha etkili. Gol gelmek üzereyken stoper Barış’tan garip bir müdahale. Kaleye bu kadar uzak ve taç çizgisinin kenarında rakibe çift dalmanın mantığı ne? Kayarak müdahaleyi çift dalmaya dönüştüren oyuncular yüzünden görülen bir sürü kart var. Takımlarına yazık oluyor. Gördüğü kartın rengi, hakemin takdir hakkı. Çoğu hakemin sarı kartla geçiştireceği pozisyonda Cüneyt Çakır ‘ben buradayım’ dedi. Bu kartla birlikte ne hakeme itiraz kaldı, ne de kasti fauller...

Necati ağırlığını koydu

Takımın eksilmesini forvetten adam alarak dengelemeye çalışan Metin Diyadin’in bu hamlesi karşılık bulmadı. Dengesi bozulan defansın, Karşıyaka forvetlerine verdiği bir sürü pozisyon var. Stoperlerin arkasına atılan her top tehlike. Son vuruşlardaki yetersizlik olmasa, gol bu kadar gecikmeyecekti.

Gökhan Ünal’ın sakatlanması büyük şanssızlık. Golleri kaçırsa da varlığı büyük tehdit. Santrfora alınınca, Necati’nin etkisinin bitmesine tempo düşüklüğü de eklenince Karşıyaka’nın oyuncu fazlalığı işe yaramadı. Geç de olsa, eksik rakibe karşı yapılan Fall hamlesi oyunu dengeledi. Tekrar özgür kalan Necati oyuna ağırlığını koydu ve büyük derbiyi takımına kazandırdı.

Mücadele gücünün ön plana çıktığı bir maç seyrettik. Cesur olan değil de ihtiyatlı davranan kazandı.