Tur tatlı, gerçek acı!

Lazaroni, tribünlerin pek hoşnut olmadığı bir kararla Umut’u oyundan alıp Ömer Rıza’yı sahaya sürdüğünde dakikalar 79’u gösteriyordu. Bu demek oluyordu ki; kalan sürede daha kalabalık adamla savunma yapılacak, az adamla yakalanan rakip karşısında kontratakla gol aranacaktı. 1-1’in rövanşında skor 0-0 iken riskli bir anlayış olsa da, maçın ve Trabzonspor’un en iyi ismi, her bordo mavili atağın hazırlayıcısı Yattara Ömer Rıza işbirliği planın tutmasını sağladı. Gol, uzatmalarla son 6 dakikanın daha rahat ve daha çok risk alan rakip karşısında iki de pozisyon bulunarak tamamlanmasını sağladı. “Kazanan haklıdır” ilkesiyle, bu kararın da hakkını verelim. Ama tribünlerde gol öncesi giderek yoğunlaşmaya başlayan ıslıkların dikkate alınması gerçeğinin de özellikle altını çizerek. Tur gerçekten çok keyif verici. Hem UEFA’da yola devam, hem de bir Rum takımına karşı elenişle ülke genelinde kaybedilen prestijin yeniden kazanılması anlamına geliyor. Ama ortada bir de gerçekler var, çok acı gerçekler. Fatih Akyel, kötü başladı, ilk müdahalelerin biri hariç diğerlerinde rakibini kaçırdı demoralize oldu, erken sarı kart gördü. İkinci yarıya devamı ciddi bir riskti. Kanatlarıyla, merkeziyle güvensiz savunması, orta alanda şaşkına çeviren top kayıpları, hücumda çoğalamayıp etkisiz kalan, liginin son üç takımından biri konumundaki rakibi karşısında Apoel değil de, sıradan bir Avrupalı takım olsa, işini çok kolay bitirir, tur vizesini rahatlıkla alabilirdi, bunu de bilelim.