Son vuruş farkı

Bu tür maçlardan beklenilenin aksine temposu ve bölüm bölüm de olsa kalitesi yüksek, pozisyon sayısı fazla bir karşılaşma oldu. Topa daha çok sahip olan Fenerbahçe gibi gözükse de, pozisyon zenginliği açısından rakibine ezici üstünlük kurmasına karşın Trabzonspor, derbi maçlarının tipik bir örneğini daha yaşattı Avni Aker’de ve kaybetti.

Yine siyasi bir karşılama ve ağırlama orijinli konsantre sorunu yaşayan Güneş’in “Kazanan takımı bozmama” gibi doğru ısrarıyla, dün akşama tam yoğunlaşmış Daum’un orta alanda top tekniği çok yüksek oyuncuları tercih ettiği ve böylece mutlaka kazanmayı hedeflediği belli olan kadrolarının zorlu mücadelesinde maçın skorunu belirleyen golde kadar, kırılma noktası olan 3 pozisyon vardı. İlkinde, Bülent Yıldırım’ın “iyi” notlu yönetimine gölge düşüren Hüseyin Fidan’ın bayrağı başrolü oynadı. Fidan futbol için cüce kategorisinde yer alabilecek Alanzinho’ya bakarken, 3 metre önünde neredeyse iki katı olan Lugano’yu kaçırdı. Aynı dikkatsizliği sonlara doğru topu eliyle alan Semih’i sadece izlerken de yaptı. Daha maçın başıydı ve mutlak gollük pozisyondu. İkincisi Guiza’nın pozisyonu. Alex “al da at” dedi kendisine, havaya dikti. Üçüncüsü Colman’ın 2. yarının başında Guiza’ya, “Üzülme kardeşim, bak ben de atamıyorum” dediği pozisyon. Sonrasında da taçtan gelen Güiza golü ve Avni Aker’de öne geçmenin avantajını kullanma amaçlı oyuna Daum müdahaleleri. Trabzonspor her ne kadar son 20 dakikada ciddi risk de alarak rakip kaleye ezici baskı kursa da, en azından eşitliği yakalayabilecek pozisyonları cömertçe harcamanın bedelini de son vuruş farkıyla ödemiş oldu.