Şans dakikaları

Ama masum bir protesto yöntemi gibi duran o malum “atlet” eyleminde işin boyutu, yabancı madde aşamasına taşınınca her şey değişti. 5 dakikalık “pisliği temizleme” süreci Trabzon’un motivasyonunu bozdu, rakibi hırslandırdı. Fenerbahçe ceza alanına girdiği anlarda iyi kapanan rakip savunmayı aşamayınca kendiliğinden bir kaç kez oradan geri dönmek zorunda bile kalan Trabzonspor, benzer başarıyı savunmasında gösteremedi. Araya bırakılan her top tehlike oldu. Birinde Alex direk engeliyle karşılaştı, diğerinde Baroni, savunmanın ofsayt pozisyonundaki “duran” Sow’a aldanmasıyla kariyerinin en rahat gollerinden birini attı. Alex’le de, sakatlanıp çıktıktan sonra onsuz da, Trabzonspor’un atakları giderek “panik” moduna girmeye başladığı anlarda topu daha bilinçli koşturan Fenerbahçe iken, konuk ekip, savunmasında yaptığı çok basit bir hatanın bedelini ağır ödedi. Eşitlik golünün denk düştüğü dakikalar, belli ki tribünlerde “mühimmatın tükendiği”, yani takımın futbola motive olduğu anlar oldu. Sonrası da aynı; Alanzinho’nun oyuna ağırlığını koyduğu son 5 dakikaya kadar Trabzon, öne geçebileceği birçok pozisyon buldu ama atamadı. Ancak Özer ve Bienvenu’nün direkten, Sow’un da Tolga’dan dönen vuruşları da, Bordo-Mavililer için bu zorlu maçta Fenerbahçe’ye 3 puanı gitmesini engelleyen “şans dakikaları” oldu.