O uçaktaydık!

Evet, tarihi bir zafer için Trabzon’dan havalanan ve Liverpool’a inen takım uçağının misafirlerinden biri de bendim... Uzun sayılabilecek yolculuk zaten imkansız olarak görmediğimiz tur görüşlerimizi daha da olumlu yönde etkiledi.

Çünkü her anıyla, her futbolcusuyla neşeli, inançlı ve bir o kadar da özgüven sahibiydi Trabzonspor kafilesi... Gülen gözlerle göz göze geldik. Ama o gülen gözler tedirgin değil, ışıl ışıl bakıyordu ve adeta, “Kimse bizi oynamadan yenemez, yenik sayamaz” diyordu. Sevindik...

İyi biten son iki maçın etkileri fazlaydı mutlaka ama Şenol Güneş’in katkısı da az değildi hani. Evlatları gibiydi oyuncuları. Babaları gibi gezdi yolculuk boyunca koridorlarda, rahat etsinler diye koltuklarını değiştirdi, hal-hatır sordu. Bu gece nasıl bir sonuç alınır bilemeyiz ama bu yolculuk bize umut verdi, “Asla ezilmeyiz” dedirtti.

Tam iniyorduk, Ahmet Suat Özyazıcı’ya takıldık; seni burada tanırlar hocam diye. Ama takılmaz olaydık verdi ağzımızın payını: Merak etmeyin çocuklar benim devrimden kimse kalmadı, herkes toprak altında!