Ne geceydi!

Kötü başlayan seyahatin ikinci gününün erken saatlerinde, “hazır buraya kadar gelmişken” yani sadece 45 dakikalık bir karayolculuğu mesafesindeyken, insanların, “vicdan muhasebesi”, yapma şansı buldukları Müslüman aleminin en kutsalındaydık dün. İsteyen gözlem yapmış, isteyen de dini vecibelerini yerine getirmiş, sıcak, pislik ve her an bir yankesiciye çarpılma korkusu gibi faktörlere karşın özünde huzurlu bir ruh haliyle stadyumun yolunu tutmuştu.

Binlerce kilometre uzaktan gerçekleştirilen seyahatin finalinin yapılacağı, daha doğrusu gereğinin yerine getirileceği Prens Abdullah Alfaisal Bin Abdulaziz Stadı’nda, maç öncesi gösteriler ne kadar keyifliyse de, sonrası o kadar zehir oldu. Trabzonspor genelde gereksiz gibi duran bu maçta her şeye karşın işin ciddiyetini korumaya, Cidde Havalimani girişinden maçın son düdüğüne değin ne kadar çaba sarfetmişse, karşı tarafın gayri ciddiliği de o kadar had safhadaydı.

Adı; Ahmet Cemil’in jübile maçı. Kaleci Bora ve hadi Brozek kardeşleri de ekleyelim, kalanında, Süper Lig’de şampiyonluk yarışını Fenerbahçe’yle sürdüren oyuncularına şans veren Şenol Güneş’i çileden çıkaran pasaport kontrolünde yaşananları neredeyse “masum” kılan uygulamalara tanıklık ettik. Stat hoparlörlerinden maç boyu susmayan sinir bozucu müzik, muhtelif tarihlerde takımın formasını giymiş eski futbolcularla mevcut kadrodakilerden karma bir takım. Ahmed Cemila çıktıktan sonra 5 dakikada bir oyuncu değişiklikleri. Rakibin 90 dakikasında 35 oyuncuyu kullandığı maça yoğunlaşmak bir yana sabrın sınırlarını zorlayan bir gece oldu. Ama iyi direndi tanıdığımız Güneş, bravo!

14 takımlı ligde Al Hilal’in 6 puan gerisinde, 20 maçta 40 puan toplamış Al İttihad takımının, asıl kadrosuyla çıktığı 2. yarıda Trabzonspor bu kez yedek ağırlıklı kadroyu tercih etti. Öne geçmesine karşın 3-1 kaybettiği maçta bordo mavililer için tek farklı not, Pawel Brozek’in A takım formasıyla ilk golü oldu.