Motive olamamak!

Kanatları kullanma becerileri yüksek iki oyuncu Olcan ve Yasin’in bu özelliklerinden yeterince yararlanılamaması, Avusturyalı golcünün otomatikman devre dışı kalmasına neden oldu. Attığı şık gol dışında Trabzonspor ceza sahasında sürekli tehlike olan Nobre’nin hava toplarına hakimiyeti, oyun sezgisi ve rakip savunmayı yıpratma gibi özelliklerine de sahip olmayınca Janko; 90 dakikayı tamamlayamadan, “Jankolu sistemin soru işaretleriyle” soyunma odasının yolunu tuttu.

Maçın genelinde oyuna hakim olan Mersin İdmanyurdu’nun daha ilk yarıda kendisine 3 puanı kotaracak skor avantajını elde edebileceği pozisyonları cömertçe harcamasını sadece izlemekle yetinen Trabzonspor ile rakibi arasındaki performans farkını sadece motivasyon faktörüyle açıklamak mümkün. Zira daha 6 gün önce üstelik deplasmanda ezeli rakibi Fenerbahçe’yi oynadığı pozitif futbolla elinden kaçıran kadro da bu, dün akşamki kötü futbola imza atan kadro da... Tümüyle rakibinin kontrol ettiği ilk yarıyı tek farkla yenik kapayan Trabzonspor’un Soner’in akıl dolu vuruşuyla eşitliği sağlayarak başladığı 2. yarı, denk kuvvetlerin mücadelesi şeklinde geçti. Maç daha çok konuk ekibe olmak üzere her iki tarafa da gitti geldi. Janko’nun yerine giren Henrique’nin hareketli oyunu rakip savunmanın dengesini bozduğu bölümlerde Yasin’in iki, Olcan’ın da bir kez Sehiç’e takıldığı fırsatlar, maç boyunca Trabzonspor’un üretebildiği toplam 3 pozisyon olarak hafızalarda kaldı. Oysa ki Mersin İdmanyurdu sadece oyun olarak değil, bu açıdan da rakibine üstünlük sağlasa bile skor tabelasındaki eşitliği ancak, klasik deyimle, “futbolun cilvesi” olarak açıklayabiliriz.