Kupa atanın!

Rakibi ezici üstünlük kurdu. Zokora’ya yapılan insanlık ayıbından sonra da keza aynı! Emre’ye karşı oynarken bu oyuncu neredeyse sarı kartla oyuna başlıyor. Bu bilindiği halde Zokora’yla çıkmak gereksizdi. Bir değişiklik hakkı heba edildi. Bakın Emre’ye, 75 dakika süreyle takıma katkısına...

Teknik faktörlere gelince: Trabzonspor’un en iyisi Tolga’ydı. Baroni’nin sert vuruşlarına 3 kez duvar oldu, bir de direk desteği. Sow’a bire birde yapacağı şey yoktu. Yedi golü. Ama Sow’un ikinci denemesinde kalede devleşti. Ya sonlara doğru Webo’ya direnişi? Tek kelimeyle olağanüstüydü. Şansı son düdüğe kadar taşıdı. Bir takımın en iyisi kalecisiyse “neden kaybetti?” sorusunun yanıtını vermek kolaydır.

Bir önemli fark daha: Mehmet Topal’ın uzun pasında Sow’un çizgi halinde yakaladığı savunmada Volkan kendisine eşlik etti, gol vuruşuna engel olamadı. Giray da uzaktan izledi. Benzer pozisyonda Adrian’a Yobo, aynı olanağı sağlamadı. Üstelik Bekir de yetişti. Volkan daha maçın başında çok uygun durumda kaçırdı.

5 dakika sonraysa Sow fırsat yakaladı değerlendirdi. Fenerbahçe bu avantajı maçın sonuna kadar değerlendirdi. Kendisi de kaçırdı, 80’den sonra büyük risk almak zorunda kalan Trabzonspor da. Mert’in de bir iki kritik kurtarışı vardı ama genelde Bordo Mavili oyuncular boşluğu dövdü. Son vuruş becerileri öyle kısıtlıydı ki. Sonuçta futbolda böyledir bu işler. Atan kazanıyor.