İyi işaret!

Hiç de “Gazozuna” gibi durmadı maç. Önce Trabzon’a verildiği için Sonra da, Trabzonspor’dan 6 oyuncu alınırken, lig ikincisi Bursaspor’un yok sayılması, “Kadrolu millilerin unutulması vs..” gibi nedenlerle “küçümsenecek” düzeyde kalmadı yani!

Kora kor mücadele olması bir yanaÖ Hamit Altıntop, maç öncesi yaşadığı onura yine talip oldu. Başaracaktı da, Jun Sung engeline takılmasa. Sabri arkadan tekmesini salladı, Emre sık sık “efelendi” yineÖ Kırmızı kart bile gördü, daha ne yapsın! Umut kafaya koymuş, “Gol krallığı değil” sanki hedefi, “Gol kaçırma kralı” olacak. Kaçırdı yine.

Seçimi bir gençleştirme operasyonundan ziyade Avusturya sınavı öncesi son arayışın ürünü olan dün akşamki millilerin iş ciddiyeti, en az Güney Koreli meslektaşları kadar üst düzeydeydi. Tıpkı bir özel maç olmasına karşın, yağmur ve soğuğu hiçe sayarak tribünleri dolduran sporseverler gibiÖ İlginin fazlalığı ve zaman zaman Trabzonspor özeline indirgenme hatasına düşülse de tribünlerin coşkusu, bir puan maçının da Trabzon’da oynanması talebi gibi gözüktü.

İlk yarının topa daha hakim olanı ve pozisyonu daha fazla bulan tarafı Türkiye iken, 2. yarıya Kazım ve Gökhan değişikliğiyle çıkmak, Avusturya maçının ideal kadrosuna daha fazla yaklaşmak amaçlıydı. Bu düzenlemenin nasıl sonuç vereceği görülemeden iki yeni değişikliğe gidilmesi, futbolcuların bilinçaltındaki, “Hazırlık maçı ne de olsa!” duyarsızlığını tetiklemiş olsa da, Emre’nin, bir dakika içinde iki sarı kart sorumsuzluğu sergilemesi, bu negatif durumu ortadan kaldırdı ve sayısal eksik milli takım, oyun disiplininden maç sonuna kadar kopmadı. Bu da maçın “en iyi işareti” oldu.