İşleri zor

Ceyhun ve Yattara, “Kötü oynasalar da, mutlak sahada tutulmalı” tezimizi artık çürütmeye başladı. Ceyhun kaç maçtır kötü oynuyor, top eziyor, çoğu kez rakip atakların başlangıcını yapan oyuncu konumunda kalıyor. Dün de Yattara kendisine ayak uydurdu, taşıdığı topları genelde bitirici noktala ulaştıramadı. Ulaşanlar da rakip savunma arasında tek başına kalan formsuz Umut’la işe yaramadı. Nitekim Ersun Yanal da, bu ikiliye sahada birlikte maç bitene kadar fazla tahammül edemedi.
İki sezondur yapılan transfer çalışmalarıyla sadece kısıtlı ve dar değil, “garip” sıfatı da yakıştırılacak olan kadrosundaki iş bitirici elemanları da kötü oynayınca, Trabzonspor taraftarına işkence çektiriyor, tıpkı dünkü gibi. Tam 106 gündür Avni Aker’de maç seyretmeye hasret, ama zaman zaman aralarındaki “kendini bilmezlerin!” yaptıkları taşkınlıklarla “bunu zaten hak etmiyorlar!” yargısını pekiştirmeye başlayan taraftar, onca coşkusuna karşın evine hüzünle dönmek zorunda kaldı.
Galatasaray, kötü Trabzonspor’a bile bu kadar çok pozisyon vererek, Sivasspor’un Kayseri zaferine kadar taşıdığı liderlik unvanını hak etmediğini kanıtlar gibiydi. Ta ki, Serkan son dakikada sahneye çıkana kadar. Yorulan Hasan Şaş ve Arda’nın yerlerine Volkan ve Ümit Karan desteğiyle sağlanan üstünlüğün avantajıyla gelen Serkan’ın, golü sarı kırmızılılara yeniden liderlik yolunu açtı. Ama kulvarlarında onların da bu futbolla işi zor, Trabzonspor’un da. Nitekim bu gol Trabzonspor’un mevcut yönetim kurulunu da, onca başarısızlıklarına karşın içinden ikinci başkan adayı çıkarma hazırlığını, küme potasındaki konumuyla yapmak zorunda bıraktı.