Hızır mı Yunus mu?

Sadece futbola yoğunlaşacak olursak, kontrollü oyunu tercih eden, gol umudunu rakip savunmanın yapacağı bir hataya bağlayan iki takımdan söz edebiliriz. Ancak, iki tarafta da beklenen hatalar gelmediği gibi, özellikle Trabzonspor’da Giray ve Celustka’nın adeta kilitlediği Burak-Umut ikilisinin verimsizliği, maçı “golü bulan tarafın kazanacağı” moda soktu. Son 10 dakikada bu şansı iki kez net biçimde bulup değerlendiremeyen Trabzonspor, Galatasaray’ın başlamadan favori gibi durduğu maçta, böylece “galibiyeti kaçıran taraf” sıfatını elde etti. Bir önemli not daha: Tabiri caizse bu maça kadar “sezonun pozisyon verme rekortmeni” olan Trabzonspor’da, ilk kez Onur’a pek iş düşmedi. İlk yarıda iki takımın da birbirini adeta kilitlemesi nedeniyle Galatasaray kalesinde de tribünleri heyecanlandıran pozisyon yaşanmadı.
İkinci yarıda da teknik adamlar, maçın bu durumdan kurtarılması için beklenen hamleleri yapmadı. Örneğin Güneş, ilk yarıda çok top ezen Henrique’yi alıp, Aykut’la orta alana takviye yaptı. Terim’in de müdahalesi 15 dakika sonra Amrabat-Aydın, Umut-Yekta değişikliğiyle benzer oldu.

80’li dakikalara gelinceye kadar, “gol olmaz ama olursa da Galatasaray atar” diye oluşan düşüncenin aksine Trabzonspor son bölümde oyunu forse eden taraf oldu. Adrian ve Olcan’ın kaçırdığı fırsatlar “Burak tepkileri” dışında maça damgasını vurdu ve ortaya çıkan skor, iki takımı da mutlu etmedi.