Finale Erciyes yakın

Yeni” Bülent Korkmaz, “eskilere” ders olacak uygulamalarla kopardı maçı. Oyunu istediği gibi kontrol ettirdi. “Garantici” meslektaşının risk almasını bekledi. O da, üçü bir Sergie Die etmeyen 3 ön liberodan ikisinin yerine, “koşmayan, savunması olmayan kesikleri!” koyunca da, en önemli silahı Lazarov’u sahaya sürdü. Böylece Erciyesspor, finale giden yolda kendisine çok ama çok büyük avantajı sağlayacak deplasman golünü yemeden attı.Maç öncesi dağıtılan kadro listelerine bakıldığında bir Ziya Doğan klasiği gözlendi. Sakat ve cezalılar dışında ne kadar savunma özellikli oyuncu varsa sahada. Kaleci hariç kalan 5 yedek oyuncu da forvet elemanı. Ziya Doğan diyordu ki: “Bu bir sistem ve istatistikler, uyguladığım sistemin doğru olduğunu gösteriyor.” Bu sistemi en çok eleştiren kişilerden biri olarak saygı duyduk. Ama aynı Ziya Doğan, kaybedilen Ankaragücü maçı sonrası, “5 forvetle de kazanılmadığı ortaya çıktı” demişti. Doğan, gol bulamadıkça, kendi doğrularından vazgeçti. Önce Yattara’yı sürdü sahaya, takımı hareketlendi. Rakip bu dakikalarda hiç gelemedi. Ceyhun soyunurken beklenti, iki santrfordan birinin dışarı alınacağı yolundaydı. Sürpriz; Hasan kulübeye çekildi. Forvet sayısı yine 5. Oyun disiplinini kaybetmiş Trabzonspor, savunma güvenliklerini bırakmak bir yana, Korkmaz’ın Lazarov hamlesini gözardı etmenin bedelini ağır ödedi. Çünkü: “Rövanşta gole ihtiyacı olanın işi zordur” diyorduk, sözümüzdeyiz. Finale Erciyes yakın.Bu maçın dersi çok, en önemli ikisi: “UEFA’ya giden yol kısa” idi ama engebeli olduğu gerçeği gözden kaçırıldı. Bir kez daha görüldü ki; Yattara ve Ceyhun, sonradan olmuyor. En azından biri maça başlar.