Değdi ama!

Dakikalar 11’i gösterdiğinde Ali Tandoğan 25 metreden sert vurdu, Onur elinden kaçırdı. Stoper Glowacki’nin takipçiliği ve müdahalesi olmasa Turgay golü yapacak, Bursaspor öne geçecekti.

55. dakikada Ali Tandoğan’vari vuruşu yapan Ceyhun’du bu kez. Sektiren İvankov. Stoper İbrahim de Teofilo’yu kaçırdı. Kolombiyalı’ya, Trabzonspor kariyerindeki ilk golü attırdı.

Şunu anlatmak istedik: İlk gol kaleci, santrfor falan değil, stoper farkından geldi.

Ama bakın ikinci gol için aynı şeyi söylemiyoruz. Ne mi söylüyoruz? Şöyle:

Trabzonspor ilk yarıda son şampiyona karşı iyi mücadele etti. Geçen sezondan daha agresif sert, daha organize gözüktü. Dikkatli, oturmuş savunması tek pozisyon verdi. Kaldı ki Serkan’ın çizgiden çıkardığı bu pozisyonda bir faul söz konusuydu. Orta alanda topa daha çok hakim olan taraftı. 7 kez faulle durdurulup muhataplarına tek sarı kart çıkan Alanzinho iyi servis yaptı. Bu iyi takım ilk yarıda, “Ahhh, bu maçta sahada bir de santrfor olsaydı!” dedirtti.

Hele bir pozisyonda Teofilo kendi kendine çelme atıp düşünce, isyan daha da arttı. Şenol Güneş, 2. yarıya da bu oyuncuyla başlayınca, “Bir bildiği vardır!” dedik. Gerçekten de varmış. İbrahim’in yaşam suyu verdiği bu oyuncu, 2. golde Selçuk’un pasına öyle ince bir vuruş yaptı ki, “Ben zaten kötü bir golcü değildim” diye isyan etti adeta. Sonra da 3. golü geldi, yine doğru zamanda doğru yerde, doğru vuruş yaptı.

Şenol Güneş’in başını belaya soktu! Ee, Jaja geldi, Umut da var. Böyle bela dostlar başına!

Trabzonspor, Atatürk Olimpiyat Stadı’nda bunu hep yapıyor. Çok kritik maçları çok rahat geçti burada. Bu kez de öyle oldu. Saatlerce trafik çilesi çekerek bu maça gelen taraftarını mest etti, oyun ve skorla. 30 bin kişi belki sabaha karşı döndüler evlerine. Değdi ama!