Çok yönlü maç!

Ersun Yanal, “En iyi antrenman maçtır” dedi, Bülent Korkmaz ise farklı düşündü: “Tam fırsatı, kritik maçlarda deneyemediğim oyunculara şans vereyim.”
İkisi de “enkaz” devraldı, ikisinin de yönettiği takımların ligdeki konumları içler acısı. İkisi de, 20. haftada deplasmanlarda “kendi rakipleriyle” oynayacaklar. Farklı düşündüler, Korkmaz’ın kozları kulübedeydi. Yanal’ınkiler, -koz iseler tabi ki- sahada.
Trabzonspor’un ideal onbiri, yedek ağırlıklı Gençlerbirliği karşısında maçın başında öne geçince, en azından “kardeşinden yediği tokadın acısını, abisinden çıkarma” moduna girip moral motivasyonunu üst düzeye taşıdı. Uygun durumdaki son vuruşları dışında tartışılan Trabzonspor’un 10 numarasının, topu takip edip üretken olacağını sanan genç Halil’in yarattığı penaltı da, skor rahatlığını getirip, özgüven sağladı. Korkmaz’ın “fazlası ayıp olur” düşüncesiyle kulübeye sarılmasına karşın aynı bölgeden üçüncü gol de geldi.
2. yarıda roller değişti. Yanal, Umut’u çıkarıp önde Gökdeniz - Yattara’yı kullandı, Barış-Kadir Keleş değişikliğiyle genç takası yaptı. Korkmaz’ın Mehmet Nas ve Kerem takviyesine Trabzon’un gevşekliği eklenince denge sağlandı. Kaleci Onur, hakkında fikir sahibi olabileceğimiz iki ciddi pozisyonda da gol yedi. 2. gol, Trabzonsporlular’a, “iyi ki Gençler, sahaya gençlerle çıkmıştı” dedirtti.
Yine de bu maçın skoru: 1- Yanal istatistiklerine katkı sağlar. 2- Rize maçı öncesi özgüvene katkısı olur ama havalara girilirse olumsuz etkileyebilir. 3- Taraftarın, görev süreleri için 10 Şubat’a “şafak saydığı” yönetimin, “kazanan kadro bırakıyoruz” şeklinde beyanlarına zemin oluşturabilir.
Bu arada gruptan Gençlerbirliği’yle Adana Demirspor çıktı. Bu, çok yönlü bir formalite maçıydı yani!