Çok yönlü maç!

Futbolun asıl keyif verici yönü olan pozisyon zenginliğini yaratmak ya da ana hedefi konumundaki gol sorununu gidermek için “bu noktada yaratıcı bir oyuncuya gereksinim var!” düşüncesi kafalarda oluşurken, Adrian’ın şık topuk pası ve Halil’in klas vuruşuna tanık olduk. İkisi de adeta “bunları mı bekliyordunuz?” diye sorar gibiydi.

Pozisyon vermeden yenilen bir gol bir takımı bu kadar bozar mı? Bozar! Örneği dün akşamki Orduspor. Yenik durumda düştükten sonra ara ki ilk 20 dakikadaki Orduspor’u bulasın, teslim oldular sanki. Burak’ın özelliklerini yok sayıp, maçın bitmesine daha bir saate yakın süre varken savunmada derinlik yaratmanın bedelini çok ağır ödediler. Önce penaltı aldı Burak ve haftalardır süren gol orucunu bozdu böylece, sonra da kendi klasiğini yaşattı yeniden.

Skor tabelasında yer alan 3 farklı skorun rahatlığı ve özgüveni 2. yarıda Trabzonspor’un her halinden hissedildi. Yapılan iş futbolu en basitiyle oynamak. Orta alanda topu kontrol edip, konuk ekibin hâlâ önlem alamadığı biçimde Burak’ı savunmanın arkasında topla buluşturmak. İkinci yarının ilk 10 dakikasında iki kez gerçekleşti bu durum, kıl payı autla sonuçlandı.

Skor garip biçimde giderek Orduspor’da da rahatlık yarattı! Panik yapmadan, acele etmeden bir şeyler üretmenin peşinde koştular. Ali ve Culio ile uzaklardan ayrı ayrı kaleyi yokladılar. Ama Tolga’nın ikisinde de ikişer hamlesiyle sonuç alamadılar, devamında Burak’ın yeniden sahneye çıkmasına engel olamayıp, Bordo-Mavililer’e ilk kez 4 gol sevincini yaşatan takım oldular. Sonrasında da, sezona fırtına gibi başlayan Metin Diyadin’in takımını rakip için moral kaynağı konumuna getirenlerden hesap sorulmasını ister biçimde maçı tamamladılar.