Bir şarkısın sen!

Alanzinho’nun aşırı top kaybını, ilk yarıda anlaşılmaz biçimde geride kalıp üstelik iki kez kaptırdığı topla takımını sıkıntıya sokan Halil ’i, Glowacki’nin, Pazzini ve Zarate’ye değerlendiremedikleri inanılmaz ikramı dışında Trabzonspor, oyun olarak hakkını verelim planladığının ve dahası beklenenin çok fazlasını yaptı. Celustka’nın golü, bu durumun ödülü oldu.

Kendi ligine iyi başlamamış olsa ve bu maçta da kötü bir performans ortaya koysa bile sonuçta rakibiniz bu ligin şampiyon apoletini daha çok yakın bir geçmişte takmış. Üstelik sadece İtalya’nın değil, dünyanın sayılı kulüplerinden biri. Yanı sıra, her ne kadar Giuseppe Meazza’nın yarısını ancak doldurabilseler de, olanını en ateşlilerinin oluşturduğu tribünlerin olağanüstü desteğiyle bir an önce skor bulma gayretinde gözüktü Inter takımı. Oyunu ilk yarıda daha çok kontrol etme avantajınıysa, benzer görevleri üstlenen Sneijder ve Alanzinho arasındaki fark ortaya çıkardı. Sneijder, buluştuğu her topu olumlu kullandı ve Pazzini-Zarate ikilisine servis yaptı. İlk yarım saat dolduğunda iki dakika içinde, Trabzonspor kalesinde bu oyuncu orijinli ataklardan 3 kez inanılmaz tehlike yaşandı. Ama bu noktada işte Tolga sahne aldı. Öyle toplar çıkardı ki Tolga, anlatılmaz, sadece izlenir.

Rakip kaleye pek gidilemeyen ilk yarının ardından Trabzonspor, oyunun ikinci bölümüne iyi başladı. Bir süre top yaptı. Oyunu soğuttu, dilediği gibi kontrol etti. Bu sıralarda Gasperini’nin müdahalesi geldi. Alvarez ve önemli kozu Milito’yu sahaya sürdü. Sol tarafını aşırı güçlendirdi. Coşan tribünler, Milito ’yu tam havaya soktu ve iki kez golle burun buruna getirdi. Ama ilkinde Tolga “dur” dedi, sonra kendisi dışarı attı.
Alanzinho-Sapara, Henrique-Vittek değişiklikleri Trabzonspor’un toparlanmasını ve karşı kalede daha çok görülmesini sağladı. Bu durum çok geçmeden meyvesini verdi ve Halil’in direkten dönen vuruşunu takip eden Celutska, Milano’da tarih yazan gole imza attı.

Trabzonspor İtalya’da tarih yazdı bu skorla. Herkesin olası yenilgiyi neredeyse fark yemeden kabullendiği bir ortamda bu zafere imza atmanın sevincini 2 bini aşkın renkdaşıyla doyasıya yaşadı. O renkdaşlar hep bir ağızdan söyledikleri, Inter tribünlerinin sessizce boşalttığı Giuseppe Meazza’da yankılanan, “Samanyolu” ile sevgilerini sundular:

“Bir şarkısın sen, ömür boyu sürecek... ”