Ayağa kurşun sıkmak...!

Artık sonu yaklaşıyor ya, ligin statüsü değişti sanki. Tek maçlı eleminasyon sistemine geçildi gibi bir şey yani. Kaybedeni geçtik, kazanamayanlardan bile alttaki, kabus dolu rüya alemine, yukarıdaki gelecek sezon planlamalarını yapma yoluna gidici neredeyse. Herkes bir acayip tedirgin, alabildiğine temkinli doğal olarak. Böyle bir maçtı dün akşam Avni Aker’deki.
Ankara’daki sürpriz değişikliklere bir fireyle devam etti Yanal. Doğruyu değil, yanlışı tercih etti ama! Giray’ı değil, Umut’u bekliyordu herkes fire olarak. Umut da hocasını değil, beklenti sahiplerini haklı çıkardı ne yazık ki. Çok iyi top yapan, diri Gençlerbirliği karşısında rakip kaleye Yattara’dan sonra gidebilen tek kişi olan Alanzinho’nun alınması, artık topun zor gideceği rakip kalede ikinci bir santrforun lüks olacağı, tribünlerin her şeye karşın bu karara kritik dakikalarda gösterdiği tepki... Üçü de çok olağanüstü ve yadırgatıcı gelişmelerdi. Bir fatura çıkarttırabilirdi üstelik, sözünü ettiğimiz gelecek sezon planlamalarına şimdiden hazırlık gibi.
Şans melekleri Avni Aker’de ve Trabzonspor’un yanındaydı ama. Son dakikalar bir asır gibi geldi tribünlere buna karşın. Gol ararken kurban gittiler, boş kaleye Gökhan vuruşuna. Gençlerbirliği o kötü rüyaları hiç hak etmedi akşam. Futbolun cilvesi bu ama ne yaparsın!
Bir protestoysa eğer, Yanal ya da futbolcularının hareketi, “Ayağa kurşun sıkmak gibi birşey” idi ne yazık ki...