Atamayınca

Maçın özeti bu iki cümlede saklı: İki kötü savunma, bol pozisyon, Süper Lig standartlarında bol sayılabilecek gol ve kaçan üç puanla şampiyonluk yarışında büyük yara alan Beşiktaş ile ligde ilk kez rakibini yenmeyi başaran, Süper Lig’de şampiyonluk yaşamış beşinci takımı da deviren Kasımpaşa!

Konuk ekibin, erken gol bulması, oyuna iyi başlamış Beşiktaş’ı pek etkilemedi. Zaten 5 dakika içinde Olcan’ın akıl dolu vuruşuyla karşılığını da verdi Siyah Beyazlılar. Oyunun dengede gittiği anlarda en deneyimsiz bir takımın dahi yemeyeceği türden gelen ikinci Kasımpaşa golü, özellikle Viduez’in koridor gibi kullandığı ev sahibi ekibin sol tarafına müdahaleyi zorunlu kıldı. Samet Aybaba’nın Necip tercihiyle denge sağlandı. Orta alanda daha çok topa sahip olundu. Ancak çabalar skoru değiştirebilecek pozisyon üretir düzeyde olmadı.
Etkisiz Holosko’nun yerine giren Almeida farkı erken hissedildi. Beşiktaş, oyunu tümden rakip yarı alana yıktı.

Pozisyon üstüne pozisyon buldu. Almeida ve Fernandes’le direğe takılmayı hadi şanssızlık olarak değerlendirelim ama Niang’ın ve ilk goldeki ustalığıyla alkış alan Olcay’ın beceriksizlikleriyle eşitlik golüne ulaşılamadı. Oyunun uzun süre Kasımpaşa ceza alanı civarında oynanmasına neden olan durumu, “Öndeki konuk ekibin skoru koruma içgüdüsüyle savunma ağırlıklı oyunu tercih etmesi” gibi bir gerekçeye dayandırmak, Beşiktaş’ın çabalarına haksızlık etmek olur. Zira öyle bir baskı kurdular ki rakibin bu duruma engel olması zordu. Kritik nokta işte burası: Böyle durumlarda skor üreteceksin. Yakaladın mı atacaksın. Zira baskı kuran gerideki takım, bunu başaramazsa süre daraldıkça, rakibin direncini artırır, bilinçli ya da farkında olmadan riski artırır. Beşiktaş tam da öyle yaptı. Çok adamla rakip kaleye giderek savunmasında ciddi boşluklar bıraktı. Kasımpaşa savunmasından çıkan iki uzun top, Halil’le tehlike oldu, biri golle, diğeri direkten autla sonuçlandı.