Aaaa kolbastı!

Yok efendim 15 dakika protesto, sonra da destekmiş. Maç başlamadan tribüne çağrılan oyuncunu yuhalayacaksın, takımına destek vermeye çalışana hakaret edecek, dayak atacaksın, ardından sevince ortak olacak, eleştirene de hakaretler yağdıracaksın.

Sözümüz, oradaki küçük gruba. Dün akşam Avni Aker’deki küfürsüz, 10 bin lira ceza yazdıran meşalesiz, sadece coşkulu tribün desteğini görseler de ders alsalardı keşke. Ver desteğini maç öncesi, istediğini alamazsan, göster tepkini. Taraftarlık nedir başka!

Muhteşem tribün desteğine rağmen kötü bir ilk yarı oynadı Trabzonspor. Olimpiyat Stadı’nda 4 gol bulduğu ilk yarım saatte rakip kalede bir kez etkili olabildi. Bunun en önemli nedeni Colman farkıydı. Geçen haftanın yıldızı, ilk yarıda bütün topları ezdi. Golü rastlantılara bıraktı. Ama uzatmalardaki gol birinci sınıftı, akıl doluydu. Selçuk’tan gelen uzun top da, Umut’un vuruşu da.

Bu gol çok şey demekti. Antalyaspor risk alacak, Trabzonspor’un çabuk ve teknik adamlarının işi kolaylaşacak demekti. Ama bu noktada birinin devreye girmesi gerekti. Gabriç girdi. Önce Colman’a, sonra da Gökhan’a öyle muhteşem toplar attı ki; onlar da hakkını verdi. Skor 3-0 olduktan sonra da konuk ekip tümüyle oyun disiplininin kaybetti. Riskin derecesini yükseltti, kalabalık adamla başlattığı her ataktan sonra kontra yedi. Şeref sayısınıysa bir ölü topta Sylva’nın tereddüdü ve savunmanın adam paylaşımındaki hatasından buldu.

Maçın en ilginç notu: 17 Mayıs’taki Bursaspor maçının ardından tam 4 ay geciken kolbastı, unutulmuştu da!