Gelişmeden kazanılamaz

Sezon başlangıcı için yüksek tempoda geçen bir ilk yarı izlediğimizi söyleyebilirim. Halil Akbunar ile Joao Mario defans arkasına sarkmalarda ofsayta yakalanmasalar belki devre sonu skoru daha kabarık olabilirdi.

Wilfred Ndidi’nin getirdiği enerjiyle ön alanda daha baskılı görünen Beşiktaş’ta yine bu gerekçeyle Orkun Kökçü’de yavaş yavaş takıma ısınıyor göründü. Yine Beşiktaş’ın en iyilerinden birinin Gabriel Paulista olması hala takım savunma konusunda yolun daha uzun olduğunu düşündürttü. Evet, tempo ve baskısı beklenenin üzerindeydi Beşiktaş’ın ancak Eyüp’te en az onlar kadar diri ve haraketli olduğu için pozisyona girme konusunda da geri kalır yanları yoktu. Hatta ‘’gole yakın pozisyon’’ sayısında ev sahibine göre önde oldukları bile söylenebilir. ‘’Gayret gösterme’’ konusunda ikinci devre de ilkinden farklı değildi ama sorun takımların hücumda organize olamayışlarındaydı. Sarfedilen enerji ile olgun hücum arasında ters orantı apaçık ortadaydı. Eyüp takımdan kopuk iki kişilik hücum denemelerine kalkışırken Beşiktaş daha çok şut atarak golü arıyordu.

Kopukluk, verimi düşürüyor

Nihayet 71. dakikada olgun bir hücum örgütledilerse de Rafa Silva en olmayacak vuruşu yapıp topu avuta gönderdi. Savunma ile orta saha bağlantısı iyi iken orta saha, hücum bağlantısının kopukluğu Beşiktaş’ın ön alanda verimliliğini düşürüyor. Sonunda Tammy Abraham, Rafa Silva’nın ikili oyununu besleyen Demir Ege Tıknaz oldu ve maçı kazanan Beşiktaş oldu. Sorunları yok mu? Var ancak tüm sorunlar bunlar da birlikte çalışmayla aşılacak sorunlar lakin bu tip maçlara da çok ihtiyaç var. Ne var ki, ligde Eyüp gibi oynamaya çalışacak kaç takım olacak o bir muamma. Beşiktaş bir çok oyuncusuyla yepyeni bir takım olduğu için bu tip maçlarda yorulacak ama hem öğrenecek hem gelişecek. Öğrenmeden ve gelişmeden kazanılamaz…