Şampiyon Real Madrid

Oyun olarak maç öncesi beklentilerin çok da uzağında olmayan ancak iki tarafın da kendince çok büyük tehlike unsurlarına sahip olmaları sebebiyle sonucun öngörülemeyeceği bir maçtı. Maç içi dinamiklerinin ve anları oynama yeteneğinin devreye girerek yine bir şekilde ‘winner’ karakterin ortaya çıkmasıyla birlikte Real Madrid kupaya uzanan taraf oldu. Real Madrid, iki takımın da aşırı temkinli olması sebebiyle seyir keyfi düşük olan bir finali, doğru bir oyunla büyük oynayarak kazandı. Real Madrid, sezon başından beri oyun olarak bir türlü izleyiciyi tatmin edemese de geri dönüşlerle geldiği finali kazanarak bu sezon muhteşem bir Şampiyonlar Ligi hikayesi çıkarmayı başardı.

Real Madrid’den doğru plan

Aslında maç boyu üstün olan tarafın hatta belki de oyun kalitesi bakımından daha iyi olan tarafın Liverpool olduğunu söylemek mümkün ancak tek maçlık finallerin kilit noktası anları oynayabilmekten geçiyor. Real Madrid de bu anları oynama konusunda o kadar iyi bir takım ki bunu bu sezon daha iyi gösteremezlerdi sanırım. Anları oynama noktasına gelmeden önce de müthiş bir maç önü hazırlığı yapıldığını, konsantrasyonun en üst seviyeye çıktığını söylemek de yanlış olmaz. Real Madrid’in en zayıf noktaları olması gereken Carvajal, Valverde, Mendy gibi oyuncular hem ekstra eforla hem de neredeyse sıfır hatayla oynadılar. Liverpool’un en büyük tehdidi olan duran toplarda şut şansı tanımadılar. Akan oyundaysa dar durarak merkezi oldukça iyi kapatıp, Liverpool gibi sağlam kenar oyuncuları olan bir takıma karşı kontrollü ama doğru bir risk alarak bunu da iyi uyguladılar. Liverpool’un savunma içinde hava toplarında üstünlük sağlayamayacağını bilerek tamamen bunu riske eden Real Madrid, topu Liverpool’a bırakmış görünse de aslında her şeyin plan doğrultusunda olduğunu söylemek yanlış olmaz. Bu açıdan her maçta rakibine özel doğru planı çıkaran Ancelotti’nin gerçekten bu sezon Real Madrid’le yaptıklarını düşününce inanmakta zorlanabilirsiniz.

Liverpool anları oynayamadı

Liverpool açısından bakacak olursak bu maça kadar yorgunluk ve sakatlıkları ortaya çıkaran zorlayıcı bir tempoyla finale gelirken, en kritik oyuncularının maça çıkmama ihtimali olduğunu unutmamak gerek. Tam kadro sahaya çıkabilmiş olsalar da bu anlamda yine de zorlandıklarını söyleyebiliriz. Buna rağmen maça sert bir ön alan baskısıyla başlayıp Real Madrid’in savunma çıkışlarını zorlaştırarak rakibine oyun kurmasını zorlaştırarak fırsatlar elde ettiler. Bunu yaparken de Real Madrid’e neredeyse hiç fırsat vermediler. Maç boyu Real Madrid’in kaleyi bulan sadece iki şutu olsa da bunların birinin gol olmuş olması onlar adına bir şanssızlık ve Alexander-Arnold için de büyük bir hata oldu. Bu anlamda maç öncesinde yine Alexander-Arnold’un savunma zafiyeti ve Vinicius Jr. karşısındaki durumu öngörülen tehlikelerden biriydi. Yine anları oynama kabiliyetinin devreye girdiği bir saniyede Real Madrid golü bulunca maç tamamen Real Madrid’in istediği senaryoya evrildi. Son 30 dakikaya önde giren bir Real Madrid karşısında her takım için geri dönüş bir kat daha zordur. Zaten maçın geneline bakıldığında 2.14’lük bir gol beklentisi yakalayan bir takım 0.88’lik gol beklentisine sahip takıma kaybediyorsa o maçta yapması gerekeni yapmasına rağmen maçta başka bir faktör ortaya çıkmış demektir. O faktörün de maçın adamı seçilen Courtois olduğunu söylemek çok da yanlış olmaz. Maçı ne kadar gol yemeden kazanmış olsalar da Courtois’in bu performansı aslında savunmada Real Madrid’in çok da iyi bir iş çıkarmadığını gösteriyor.

Müthiş bir hikaye

Real Madrid maça ne kadar hükmetmemiş olsa da ve sezon boyunca oyun olarak bir türlü tatmin edemese de sansasyonel geri dönüşleriyle çok kısa zamanda belgeselinin çekileceğine emin olduğum bir Şampiyonlar Ligi hikayesi yaratmayı başardı. Carlo Ancelotti’nin önderliğinde mucizevi denilebilecek bir sezonu geride bırakan Real Madrid zaman zaman eleştirilse de kazanmayı başardı ve günün sonunda kazanan her zaman haklıdır. Real Madrid en büyük mü bilinmez ama çok büyük olduğu kesin!