Büyük fırsat kaçırdık

Kuralar ilk çekildiğinde bu eşleşme oldukça zor ve beklentilerin düşük olduğu bir eşleşmeydi. Ancak Portekiz’in girdiği sakatlık ve Covid problemiyle kritik oyuncularının eksilmesi, hatta maç boyunca Portekiz’in savunma açısından ne kadar sorunlu bir takım olduğunu görmemizin ardından kazanmamızın mümkün olmadığı değil aksine elimizden kayıp giden bir maç olduğunu söylemek çok da yanlış olmaz. Üstüne Kuzey Makedonya’nın İtalya’yı elemesi de iyice keyifleri kaçıran bir detay oldu.

Doğru plan doğru oyuncularla oynanır

Her ne kadar sorunları olsa da üzerine düşünülmüş bir oyun planı, rakibin tehditlerine karşı nispeten önlem alınmış bir milli takım izledik. Avrupa Şampiyonası’ndaki reaktif ve rakiplerinin oyunundan bihaber takımdan oldukça farklı bir takım sahadaydı. Portekiz’in üçlü savunmalara karşı yaşadığı problemler göz önünde bulundurulmuş ve yine üçlü savunmalı bir dizilişle sahaya çıkılmış. Ancak Stefan Kuntz oyuncu seçimlerinde biraz hatalı kararlar vermiş desek çok da yanlış olmaz.

En çok tartışılan tercihlerden biri olan Berkan’ı ilk 11’de gördüğümde sahte bek rolüyle orta sahaya yardım edeceğini, bu sayede merkezdeki savunma yönüyle zayıf olan Hakan ve Orkun’a destek vereceğini düşünmüştüm. Bu sebeple de Kuntz hocadan beklentim artmıştı. Ancak Berkan’ın klasik bir kanat beki şeklinde oynaması o bölgede Berkan’ın alışık olmamasından kaynaklı bir performans düşüklüğüne sebep olurken, öte yandan da merkezde sayısal olarak eksik ve oyun stilleri nedeniyle oldukça geçirgen bir yapıdaki Orkun-Hakan ikilisiyle büyük açıklar vermemize sebep oldu. Buna rağmen Portekiz’in tamamen oyunu ele alamaması aslında onların da gerçekten iyi günlerinde olmadığının bir başka göstergesiydi.

Portekiz orta sahası da Bernardo-Moutinho-Fernandes üçlüsüyle fiziksel açıdan oldukça zayıf ve geçirgen olmaya müsait bir yapıydı. Bu sebeple zaman zaman önde pres yapmayı denediğimiz kıpırdanmalarımız bile sonuç vererek pozisyonlara dönüştü. Hatta attığımız goldeki pozisyonun başlangıcı da bu şekildeydi. Bu sebeple pres oyununu bu maç özelinde ana plan yapmak önemliydi. Ancak en uçta Burak ile oynadığınız zaman bu oyunu oynamak mümkün olmuyor.

Bu kadar formda ve fizik kalitesi üst seviyede olan bir Enes varken de aldığı her topu kaleye vurmaya çalışan, takıma artık gerçekten yük olan bir Burak ile oynamak çok da akılcı olmuyor. Bu sebeple doğru plan kurulsa bile doğru oyuncularla oynanmadıkça kurduğunuz planın çok da bir önemi kalmıyor. Kadromuzda çok fazla yetenekli oyuncu var ancak gerektiğinde bu oyuncuların bir kısmından plan dahilinde feragat etmek gerekiyor.

Analiz iyi, uygulama kötü

Rakip analizi için çaba sarf edilmiş olsa da oyuncuların uygulamaya geçiremediği de çok net görüldü. İlk golde savunma oyuncularının hiçbiri dönen topu almak için hamle yapmazken Otavio’nun o top için çoktan koşuya başlamış olması bazı şeyleri çok net anlatıyor. İkinci golün aynısını ise Jota bu sezon gerek milli takım formasıyla gerekse Liverpool defalarca attı.

Açıkçası golü atan Jota’nın da ortayı yapan Otavio’nun da istediklerini rahat rahat yapacak zaman bulmaları da savunmamızın zafiyeti olarak göze çarptı. Duran toplarda da rakibimize çok net gol fırsatları verdik. Şunu unutmamak lazım ki maç her ne kadar kaçan penaltıyla elimizden kayıp gitse de attıkları goller kadar bir o kadar da kaçırdılar. Biraz daha becerikli olsalar çok net bir şekilde 5-6 gol atabilecekleri pozisyonları buldular.

Gelecek adına umut veren bir takım

İşler her ne kadar iyi gitmese de geriden gelen ve penaltıdan golü bularak o ivmeyle maçı çevirebilecek fırsatı bulsak da değerlendiremedik. Skoru yakalayamamış olsak da Portekiz gibi bir ekip karşısında 2-0’dan geri gelecek dirayeti göstermek, farklı sistemlerle farklı rakiplere karşı farklı planlar üretebilen bir milli takım görmek gelecek adına umut verici. Önümüzdeki yıllarda bu takımın kendi jenerasyonunun iyi ekiplerinden biri olmaması için hiçbir sebep yok.