Yeter ama!

Dün geceki maçın ikinci yarısını izledikten sonra da bu tavrımı terk etmeyeceğim, futbol adına tabii... Ama be kardeşim, sezon başıdır sabır, sezon ortasıdır yeni gelenler için sabır... Sabır, sabır, sabır... Tamam da, ne yapmak istediğini bile anlamak olanaklı değil ki sahadaki Sarı-Kırmızılılar’ın... İçine acıtan görüntü bu insanın...
Vardır bir oyun anlayışın, gole gidiş planların, savunma kurguların... Uygulamaya çalışırsın, açıklar verirsin, yetersizlikler gösterirsin, bunların tümü anlaşılabilir. Ama öyle anlamsız, hedefsiz, ilkesiz koşuşturmalara tanık oluyoruz ki hemen hemen her maçta, gelecek sezon için bile umut vermekten uzak maalesef... Sadece her hafta yazdığım gibi, bireysel olarak Culio, Stancu, saman alevi gibi biraz Kazım... Hadi bunlara bir de Baros’u eklemeye başlayalım diyelim. Arda dönünce onu da ekleyelim listeye... Ama hep bireysel, hep bireysel... Takım olamadı bu takım bir türlü, olamıyor, olamayacak da bu gidişle!
Galatasaray tabii ki rakibe de gol pozisyonu şansı verecek. Ama savunması yerleşik durumda yaşanıyorsa bunlar, üstelik her duran topta yürekler ağıza geliyorsa hala, burada gerçekten çok büyük bir sorun vardı demektir. Ve ‘Ben büyüğüm’ diyen bir takıma yakışmaz bu tablo...
Bu maçtan önce mutlaka Gaziantepspor’un Bursaspor karşısında verdiği mücadeleyi de izlemiştir pek çoğunuz. Bırakın o maçın flaş skorunu, gerçekten Gaziantepspor’la oynanacak kupa rövanşında rakibi kadar savaşabilecek gücü görüyor musunuz bu takımda...