Korkma, aksine Aslan kesil!

Pas futbolunu da kendimize benzettik. Mümkün olduğunca az hücumcuyla laf ebeliği durumları yani. Pas futbolu, rakip alanda ve tek hamleyle golü yapabilecek konumda oynanırsa hücum futboludur. Yoksa tehlikeli bölgeden uzak, ‘benim oynamaya niyetim yok, topu vermeyip rakibimi de kendime benzeteyim’ niyetinde olursan, futbolu katledersin ki, bugün ülkemizde yapılanın adı tam da budur, bu kadro yapısıyla Galatasaray’ın da...

Sarı-Kırmızılılar’ın savunmada akıl ve oyun kurma sorunu var ilkin. Ujfalusi’nin yanına Selçuk İnan önerisi ve düşüncesi şu an için çok uç ve abesle iştigal gibi gözükse de, yakın zamanda mutlaka gündeme gelmelidir. Orta sahanın baskı yediği maçlarda bu ikilinin tekniği ve becerisi, sürpriz ve sıkça çıkışları, özellikle de uzun oynayabilme özellikleri sonuca doğrudan olumlu etki edebilecektir. Ayrıca Melo’nun yanına oyunun çift yönünü oynayabilen artı bir ismin monte edilecek olması da, takımın hücum gücünü katlayacaktır, en azından ara transfer dönemine kadar.

Kanatlardaki pas ve hücuma katkı yetersizliği düşünceden değil, Hakan Balta’nın ikinci hamleyi yapamayacak kadar bitikliğinden, Sabri’nin de iyiniyeti ve bitmez tükenmez enerjisine karşın dizginlemeyi başaramadığı dağınıklığından kaynaklanıyor. Bir de ‘arıza’ isimlerin çokluğu da, her 90 dakikayı sonu belirsiz bir kabusa çevirmekte. Hırs ile delirmeyi ayırt etmekten uzak isimlerle akıl ve seyir futbolu oynamasını bekleyenlerin akıbeti, uçan balonunu dolaşsın diye gökyüzüne salıp, sonra geri dönmesini bekleyen çocuktan farksız olmayacaktır!

Her şeye karşın bir kez daha ‘silbaştan’ yapılamayacağına göre, en azından Riera ve Eboue gibi tıknefeslerin yerine rakibin üstüne korkusuzca gidebilecek özgüvene, ciğere, dinamizme sahip gençleri ‘şimdilik’ tercih ederek ve ‘aman gol yemeyim’ korkusunu beyinlerden silerek taze bir başlangıç söz konusu olabilir. Tabii bu haftadan sonra, malum delirenler epey çoktu geçen maçta, yani kendilerine gelmezlerse Eboue ve Riera ile mecburen bir 90 dakika daha!