Rijkaard'la buraya kadar

Sen eğer, dün geceki rakibinin geçen haftaki Konyaspor sınavını bile izlemediysen... İzlediysen/izlettirdiysen de, uzaktan şut, kapılan toplar sonrası Emenike ile yapılan hızlı hucümlar ve Cernat faktörünü anlayamadıysan/anlatamadıysan... Adın ne olursa olsun, futbolculuk kariyerine ne kadar şapka çıkartılırsa çıkartılsın, teknik adam olarak Barcelona maceran övgüyle anılsa da, ‘fıs’tır benim için... En azından bundan sonra bu böyledir, bilesin...

Çünkü kan uyuşması diye bir olay var ki, en sağlıklı bir insanın organını bile nakletsen, uymayınca uymuyor! Sen ki sayın Rijkaard, Galatasaray’a uymadın maalesef. Bu kadar kesin ifadeler kullandığıma ben bile inanamıyorum, ama yetti artık, bu taraftara yazık. Çünkü Galatasaray, Gerets ve Skibbe dönemlerinde bile, belki sonuç olarak yüreklere su serpmiyordu ama, en azından göze hoş gelen, Derwall’le başlayan hücum futbolu ekolünden örnekler sunuyordu, buna çalışıyordu. Kaldı ki, Sarı-Kırmızı renklere gönül verenlerin istediği öncelikli olarak budur. Hep buydu, hâlâ da bu...

Dün gece Karabük karşısında hakemin henüz 1. dakika dolmadan ‘yumurtladığı’ penaltının da, takdir haklarını ev sahibi lehine kullanmasının da, takımın en önemli oyuncularının eksik olmasının da arkasına sığınamaz bu takım. Kaybetmek değil asıl sorun... Futbol doğruları adına hiçbir şey ortaya koyamamak... Ne iki pas, ne kanat organizasyonu, ne pres, ne çalışılmış hücum ve duran top varyasyonu, ne ikili/üçlü oyunlar, ne alan savunması, ne adam paylaşımı, ne kademe... Bireysel hatalar da cabası... Sorarlar adama, sen 1.5 yıla yakın bir zamandır ne öğretmeye çalıştın Allah aşkına... Bu hepsi milli olan futbolcular öğrenme özürlüsü mü, yoksa başka bir sorun mu söz konusu...

Maçın kritiği tek bir cümledir... Karabük emin ellerde, ya Galatasaray!