4-3-3'ü bırak karaktere bak!

Galatasaray’ın iki Tobol maçında iyi oynadığını söylemek aptallık olur. Görünen, 4-3-3’ün henüz emekleme devresinde olduğudur. Şu aşamada öğretinin temel bölümü aşılmış, detaylara gelinmiştir. Bugünkü sorun, öncelikli olarak oyuncuların sistemi henüz tam anlamıyla özemseyememesinden kaynaklanmaktadır. O da, daha çok maç oynayarak, göze hoş gelen 90 dakikalar sonrası iyi skorlar elde edilerek kazanılacaktır. Eski alışkanlıkların terk edilmesi öyle sanıldığı kadar kolay olmaz. Yani başlarda zorlanma olacak, ama ben Galatasaray’ın 4-3-3’ü oynayabilecek bir kadro yapısına sahip olmadığı yönündeki eleştirilere kesinlikle katılmıyorum.
Üstelik böylesi erken bir dönemde ön plana çıkarılması gereken konu da farklı olmalıdır. Galatasaray, ilk Tobol maçına 1-0 yenik başlamasına karşın, turu ve onurunu kurtaracak skoru yeni sistemine sonuna kadar sadık kalarak elde etme karakterini ortaya koymuştur ve bu her şeyden çok daha önemlidir başlangıç olarak! Yine herkes biliyor ki, Tobol’a karşı orada-burada, doldur-boşalt oynansaydı, iki maçı da Galatasaray çok rahat kazanırdı! Ama gerçekte kaybeden olurdu!
İşte eleştirenlerin öncelikli olarak bu noktayı görmesi gerekir. Allah kelamı değil ki sonuçta, pozisyonlar, taktikler, sistemler, isimler değişkenlik gösterebilir zorunluluk hallerinde... Ama ‘karakter’ başka şeydir, yeniyi özümserken, eski alışkanlıkları rafa kaldırma zorluğu karşısında dimdik durabilmektir! Kötü oyunlarda ve kötü sonuçlarda da paniklememek, pes etmemek, doğru duruşu sergileyebilmektir. Her türlü eleştiriye açık olmak, hatta özeleştiri yapabilmektir.
Galatasaray doğru yoldadır o nedenle, bu kadrosuyla da 4-3-3’ü iyi uygulayabilir. Öncelikle futbolcular, yöneticiler, taraftarlar desteklerini/umutlarını sonuna kadar sürdürmeli ve hep dik kalabilmelidir. Yolun başında en küçük bir sapma yaşanırsa, sadece yeni sezon değil, gelecek 5 yıl da kaybedilir. Üstelik malum kulübün mayın döşeyicileri yaz tatilinden döndü, dönmeyeni de şezlonglarından sallamaya başladı bile... Dün antrenörlük yaparken, futbol oynarken sezon başlarında “Zamana ihtiyacımız var” diyenler, bugün “O da ne ola ki” saflığına yatabiliyor maalesef! Karakter meselesi sonuçta!