Uzatın alnınızı

Trabzonspor için ilk defa katıldığı Şampiyonlar Ligi’nde gruptan çıkma adına tam anlamıyla bir final maçıydı dün geceki maç. Yöneticisi, teknik kadrosu, futbolcusu ve taraftarı için zor geçeceği aşikardı... Gün içinde göz göze geldiğim Trabzonsporlular, ben dahil her ne kadar sakin görünmek için olağanüstü bir çaba sarfetsek de, içimizde kopan fırtınayı gizlemek mümkün olmadı. Maça saatler kala sıkılan yumruklar, gerilmiş yüzler vardı. Her gün yaptığı şeyleri bile yapmakta zorlanan insanlar ve dünkü maçın ilk yarısında sürekli olarak pas hatası yapan, kolay top kaybeden, rakibi bir türlü kalesinin önünden uzaklaştıramayan bir Trabzonspor... Belli ki gerilim ayaklara kadar inmişti.
Tolga’ya çok iş düşeceği kesindi ve nitekim öyle de oldu. Yine iyi günündeydi, Bordo-Mavililer’in tecrübeli kalecisi. Halil’in bitmek tükenmek bilmeyen enerjisine Colman da biraz ayak uydurabilseydi belki çok daha farklı bir maç izleyebilirdik. Ağzımızda tükürüğün kalmadığı dakikalarda maalesef bizim değil de İnter’in yediği gol Trabzonspor’u Şampiyonlar Ligi’nden uzaklaştırdı. Avrupa Ligi’yle teselli bulduk.
Tek mağlubiyet alarak grup maçlarını tamamladı Trabzonspor... Neresinden bakılırsa bakılsın çok önemli bir başarıya imza attı. Grup maçları boyunca dik oynadılar. Verdikleri mücadeleyle gururumuz oldular. Her türlü takdirin üzerindeler, alınlarından öpüyorum...